Twee afdelingen van het ministerie waren na de opdracht van Schultz met elkaar in discussie geraakt over wanneer het rapport verzonden moest worden. Er was volgens Schultz geen sprake van ruzie, maar van het heen en weer e-mailen over de handelwijze. „Daarmee praat ik het niet goed, want ik vind het onvergeeflijk, maar er was geen ruzie.”

Schultz sprak verder van „slecht werk”, waardoor de staatssecretaris antwoord heeft moeten geven op vragen van de Tweede Kamer terwijl ze niets van het kritische onderzoeksrapport over het aanbesteden van spooronderhoud wist. Ambtenaren moeten volgens haar politieke sensitiviteit hebben en bij de bewindslieden terugkomen als er problemen zijn.

Controleren of alle opdrachten worden uitgevoerd, is volgens Schultz geen doen. „Een organisatie is gebouwd op vertrouwen. Daarom zijn we nu ook not amused.”

Het rapport, waarin staat dat de manier van aanbesteden van spooronderhoud in de toekomst zou kunnen leiden tot brokken op het spoor, moet volgens Schultz in perspectief worden gezien. „Dit was niet het belangrijkste rapport”, stelde ze. Bovendien was spoorbeheerder ProRail al bezig met het doorvoeren van verbeteringen en werd de minister tussentijds op de hoogte gehouden. Toch had het naar de Kamer gestuurd moeten worden, stelde ze.