Volgende week vrijdag start dr. W.P. Beekers als directeur van de Mr. Groen van Prinstererstichting, de denktank van de ChristenUnie. Hij volgt Gert-Jan Segers op, die sinds september vorig jaar in de Tweede Kamer zit. Beekers (1979) werkte tot voor kort als adjunct-directeur van het Historisch Documentatie­centrum (HDC) voor het Nederlands Protestantisme van de Vrije Universiteit Amsterdam. Vorig jaar promoveerde hij op een proefschrift over de geschiedenis van de volkshuisvesting in Nederland.

U bent opgegroeid in een SP-nest. Hoe kwam u terecht bij de ChristenUniefamilie?

„Ik ben opgevoed met de gedachte dat we toevallig op aarde zijn, dat we er wat moois van moeten maken en dat we goed moeten zijn voor elkaar. Al van jongs af aan bevredigde mij dat niet. Wat is het doel van ons bestaan? zo vroeg ik mij af. In de loop van de tijd ontmoette ik diverse christenen. Zij hadden een verhaal, en grond onder hun voeten. Ik miste dat.

In mijn studententijd ontmoette ik Hadassa, opgegroeid in de Alblasserwaard in een Gereformeerde Bondsgezin. Haar opa was raadslid voor de SGP. We hebben veel met elkaar gesproken, en langzaam maar zeker groeide in mij het verlangen om gedoopt te worden; een nieuw leven te beginnen met God. Dat is ook gebeurd. Ik ben ook met Hadassa getrouwd. We wonen nu in Rotterdam, leven mee met de gereformeerde kerk vrijgemaakt en hebben samen drie kinderen gekregen.

Sommigen spreken wel eens over een keuze die je als mens maakt voor Jezus. Ik ben daarin voorzichtig. Ik zeg het meestal zo: Ik ben dankbaar dat God mijn leven zo heeft geleid dat ik op het juiste moment de juiste mensen ontmoette en dat Hij het geloof liet groeien in mijn hart.”

Waarom hebt u gekozen voor de ChristenUnie, en niet voor het CDA of de SGP?

„Mijn bekering had gevolgen voor heel mijn leven. Geloven doe je niet alleen achter de voordeur en achter de kerkdeur. Christenen zijn geroepen in heel hun leven Christus na te volgen. Ik ben eerst bij het CDA betrokken geweest, maar daar ervoer ik bij velen zo’n grote afstand van het christelijk geloof. De partij wil liever een brede conser­vatieve middenpartij zijn dan een christelijk geïnspireerde beweging.

Zo’n christelijk geïnspireerde beweging vond ik wel in de ChristenUnie. Christelijk en sociaal bewogen. Er zijn engagement en inspiratie. Zoekend naar antwoorden in dialoog met anderen. Eerlijk gezegd zie ik die dialoog bij de SGP minder, maar de partijen staan in veel opzichten wel heel dicht bij elkaar. En dat moet wat mij betreft zo blijven.”

Kan de ChristenUnie leren van de maatschappelijke betrokkenheid van de SP?

„In zekere zin wel. Engagement in de politiek is belangrijk. Die is zeker ook te vinden bij de SP. Maar uiteindelijk is er toch een wezenlijk verschil tussen de actiebereidheid van de SP en die van de ChristenUnie. Bij de SP moeten de mensen zelf de heilsstaat realiseren. Christenen geloven dat het Koninkrijk van God van boven komt. Dan ben je op een totaal andere manier met politiek bezig. Het geeft vooral meer rust.”

Sommigen noemen de Christen­Unie links. Hoe kijkt u daar tegen aan?

„Ik vind een links-rechtsschema te beperkt om de politieke partijen in te delen. De ChristenUnie komt op voor de zwakken. Is dat links? De ChristenUnie onderstreept eigen verantwoordelijkheid voor personen en instituties. Is dat rechts? De ChristenUnie heeft een medisch-ethische agenda. Waar moet ik die indelen?”

Waar gaat u zich mee bezig­houden?

„Ik wil met drie belangrijke vraagstukken aan de slag. Het eerste is de verhouding tussen staat, markt en samenleving. Op dat punt is een herijking nodig. We kunnen niet alles meer verwachten van de overheid, maar we mogen het ook niet over­laten aan de kilte van de markt. Verder wil ik nadenken over de relatie tussen religie en samenleving. De ruimte om je geloof mee te nemen naar school, naar je werk, in de maatschappij staat in Nederland onder druk. Nauw hiermee hangt het derde vraagstuk samen: het bestaansrecht van de christelijke politiek. Steeds gemakkelijker stemmen christenen op niet-christelijke partijen. Daar maak ik me zorgen over.”

Over hoeveel jaar zien we u op de kandidatenlijst van de Christen­Unie?

„Dat is iets waar ik me totaal niet mee bezighoud. Ik moet nog aan deze baan beginnen. Daar ga ik nu vol voor en heb trek in de uitdaging. Ik hoop en bid dat de gaven die ik kreeg dienstbaar mogen zijn aan de christelijke politiek. ”