Enkelen kwamen bijna om het leven. Anderen verloren familieleden of collega’s. Zij dragen nog altijd de emotionele littekens met zich mee, en in sommige gevallen getuigen littekens op hun lichaam van wat zij meemaakten.

De meesten geloven dat door de serie massale schietpartijen, en die op de basisschool in Newtown in Connecticut (28 doden) in het bijzonder, strengere wapenwetten meer dan ooit haalbaar zijn.

„Als het deze keer niet lukt echte hervormingen door te voeren, dan weet ik niet welk ander bloedbad daarvoor nodig is”, aldus de Democratische afgevaardigde Carolyn McCarthy. Haar man werd 20 jaar geleden doodgeschoten en haar zoon raakte verlamd bij een schietpartij in een forensentrein in New York.

De zes Democraten met persoonlijke ervaringen met vuurwapengeweld steunen veel, zo niet alle voorstellen van president Barack Obama om dit geweld te beteugelen.

Sommige kunnen via een presidentieel decreet worden ingevoerd. Het voorgestelde verbod op aanvalswapens, het meest controversiële voorstel, vereist echter de goedkeuring van het Congres (Senaat en Huis van Afgevaardigden).

Maar zelfs onder de volksvertegenwoordigers die persoonlijk zijn geraakt door vuurwapengeweld, is er in elk geval een die de voorstellen van Obama afwijst.

„Ik wens geen enkele familie toe wat onze familie heeft doorgemaakt, maar ik geloof absoluut niet dat meer controle op wapens dat kan voorkomen”, zegt de Republikeinse afgevaardigde Kevin Brady uit de staat Texas.

Brady’s vader, een advocaat, werd decennia geleden doodgeschoten in een rechtbank. „Ik wil dat onze kinderen veilig zijn op school en dat het tweede amendement (dat het recht op particulier wapenbezit regelt) ons thuis beschermt”, aldus Brady. „De voorstellen van de president doen geen van beide.”