„Heere, Heere, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid.” 
God is zo heilig en rechtvaardig dat ook de rechtvaardigste voor Hem niet onschuldig is. Hij bezoekt de ongerechtigheid van de vaderen aan de kindskinderen. Hij heeft Zijn gerechtigheid door de enige Middelaar tot het uiterste toe laten voldoen.

Hebben we ons dan niet ernstig te bekeren, gedachtig aan de woorden: „indien dit geschiedt aan het groene hout, wat zal aan het dorre geschieden?” Gods rechtvaardige natuur zal ons dan ook afschrikken van alle geweld en onrecht, tot liefde van onze naaste, wanneer we overdenken dat God het onderdrukken van de naaste niet ongestraft laat. Gelijk we immers niet zouden kunnen dulden dat iemand ons kind in onze tegenwoordigheid met voeten vertrad! „Want de Heere doet gerechtigheid en gerichten al degenen die onderdrukt worden” (Psalm 103:6).

Ten slotte versterkt Gods eeuwige natuur niet minder ons geloof. Aangezien God in het verbond beloofd heeft Zich te zullen bewijzen als een God Die eeuwig is, zo leiden we daaruit af niet slechts dat onze zielen in God eeuwig zullen leven, maar ook dat onze lichamen ten eeuwigen leven opgewekt zullen worden.

Caspar Olevianus,
predikant te Heidelberg

(”Apostolische geloofs­belijdenis”, 1590)