„Heere, Heere, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid.”

We moeten God met een oprecht geloof omhelzen als het enige en hoogste goed. We moeten Hem met kinderlijke, eerbiedige vreze verheerlijken. Want als we horen dat God –Die in een eeuwig verbond beloofd heeft ons tot een God te willen zijn–, wijs, eeuwig goed, rechtvaardig, barmhartig is, mogen we daaruit terecht de conclusie trekken dat Hij Zich ook als de Zodanige wil bewijzen aan hen die geloven.

Al schijnen alle schepselen het tegendeel te betuigen, hij die God zo heeft leren kennen zal zichzelf en al zijn belangen Hem leren toevertrouwen en een leven in het geloof leiden overeenkomstig Zijn wil.

Hoe nu de kennis van Gods natuur tot geloof en bekering leidt en zo zorgt voor de oprichting van Zijn Koninkrijk in ons, zullen we uit één Zijner eigenschappen aantonen. Zo groot en zo bestending is de waarheid Gods, dat één woord van de Goddelijke waarheid de waarheid van alle engelen en mensen oneindig ver te boven gaat. Gods waarheid is de enige grond en is bron van alle waarheid bij engelen en mensen. Indien we in die weg het licht gevonden hebben, kunnen we onze harten aan een vaste rust overgeven, met zekerheid wetende dat het minste van de Goddelijke waarheid vaster en zekerder is dan de fundamenten van hemel en aarde (Jer. 31:35-37; Matt. 5:18).

Gaspar Olevianus, predikant te Heidelberg

(”Apostolische geloofs­belijdenis”, 1590)