Het is erg lastig om een goed beeld te krijgen van het strijdtoneel in Syrië. Het is levensgevaarlijk voor journalisten en anderen om het front te bezoeken. Veel informatie over de strijd bereikt ons via socialenetwerksites en filmpjes van een lage kwaliteit die met mobieltjes zijn gemaakt. De Amerikaanse denktank Institute for the War probeert het verloop van de oorlog te volgen via een analyse van gegevens van mensenrechtengroepen, oppositiegroepen en Syrische staatsmedia. Over het resultaat daarvan berichtte de BBC onlangs.

De grootste gebieden onder controle van de opstandelingen lijken het noorden en oosten van Aleppo te zijn en het gebied tussen Idlib en Hama in het midden van het land. De opstandelingen zouden van Bdama tot het westen van Idlib de dienst uitmaken en een weg die Aleppo met de kust verbindt in handen hebben. Het regime zou sterk zijn in de oostelijke stad Deir al-Zour. In het gebied eromheen maken de rebellen de dienst uit. In de hoofdstad Damascus lijken de troepen van Assad in de binnenstad nog heer en meester. Ze genieten vooral steun van alawitische wijken in het westen van de stad. Assad is een alawitiet. Alawieten hangen een mystieke stroming binnen de islam aan. In de buitenwijken in het noordoosten van Damascus zouden de opstandelingen sterk zijn.

Volgens analisten van het Institute of War worden de acties van de manschappen van het Vrije Syrische Leger, de gevechtstroepen van de opstandelingen, sinds de zomer beter gecoördineerd. Hun guerrilla-tactiek lijkt succesvol. Ze dagen de troepen van Assad uit, maar als die van zich af willen bijten, trekken de rebellen zich terug. Zo willen ze levens sparen. Assads troepen lijken zich de laatste weken noodgedwongen te concentreren rond en in de steden Damascus, Homs, Idlib en Aleppo.