„Alleen wandelt waardiglijk het Evangelie van Christus.”

Wat is er geworden van al ons streven naar aanzien, eten, kleding en dure huizen, nu de dood reeds de vensters in klimt en met zijn zeis onze levensdraad wil afsnijden? Zouden wij nog langer aardse dingen bedenken? Wij verwachten een ander gebouw, zonder handen gemaakt. Tegenover de begeerte naar spijzen zetten wij betere spijzen voor waarvan de wereld niets weet. Zou u mooie klederen verkiezen, terwijl u de Heere Jezus moest aandoen, om u te versieren met een nederige en stille geest, die kostelijk is in Gods ogen 
(1 Petr. 3:4)?

Die zalige gemeenschap en genieting Gods aan de ziel zullen hem versterken tegenover de boze lusten en begeerten die strijd voeren tegen de ziel. Het is niet te zeggen met hoe weinig eten de mens kan leven en met hoe weinig slapen hij toekan, totdat hij eens in de gelukzaligheid zal zijn en zonder al die dingen zich zal verliezen in de algenoegzame God.

Al die zinnelijkheden die wij hier hebben, bederven onze zielen. Laat Hij tot een voorwerp van onze kennis en wil zijn. Het leven door geloof is een waardig leven naar het Evangelie, een leven op de beloften en het Woord Gods, in verloochening van onze eigen wil, tot Gods eer, terwijl we doen al wat Hem behaagt om te lijden al wat God toezendt, omdat we weten dat Hij almachtig, goed, getrouw en heilig is.

J. van Lodenstein, predikant te Utrecht (uit: ”De heerlijkheid van een waar christelijk leven uitblinkende in een godzalige wandel”, 1767)