Het is een landelijke ontwikkeling dat psychiatrische patiënten de laatste jaren minder vaak worden opgenomen in klinieken. Gevolg hiervan is dat plaatselijke kerken meer dan vroeger te maken krijgen met mensen met een psychiatrische aandoening.

„Veel psychiatrische ziektebeelden worden religieus gekleurd", aldus Wind. Pastores krijgen bijvoorbeeld te maken met mensen die stemmen horen en daar een goddelijke oorsprong in zien, of met mensen die lijden aan depressiviteit als gevolg van schuldgevoelens die veroorzaakt zijn door hun kerkelijke opvoeding. De predikantsopleidingen besteden slechts beperkt aandacht aan psychologie en psychiatrie. „Bidden of biechten helpt niet. Als je je daartoe beperkt, dan ga je voorbij aan het werkelijke probleem."

Volgens de geestelijk verzorger blijven pastores vaak te lang „doormodderen" voordat ze iemand naar de professionele hulpverlening doorverwijzen. De GGZ heeft een cursus ontwikkeld die behalve aan het herkennen van ziektebeelden aandacht besteedt aan wetgeving en de vraag wanneer pastores moeten doorverwijzen en naar welke instelling.

Kerken hebben volgens Wind een toegevoegde waarde als het gaat om de begeleiding van psychiatrische patiënten. „Een klacht wordt vaak veroorzaakt door een gebrek aan zingeving, en dat is bij uitstek het terrein van de kerk. In de geestelijke gezondheidszorg wordt dat steeds meer erkend."