Cruciale vraag is wat Rutte wist over Verdaas’ omstreden declaraties van ritten in zijn privéauto, in de tijd dat Verdaas gedeputeerde was in Gelderland. De premier zegt dat hij daar geen informatie over had toen hij Verdaas sprak over een mogelijke aanstelling als staatssecretaris. Maar een notitie van Gedeputeerde Staten van Gelderland lijkt te suggereren dat Rutte tijdens de formatie wel degelijk op de hoogte was van alle details over de handel en wandel van Verdaas.

De Kamer roept Rutte ook nog samen met VVD-staatssecretaris Frans Weekers (Financiën) op het matje. Weekers is onder vuur komen te liggen omdat hij zich schuldig zou hebben gemaakt aan belangenverstrengeling. In de verkiezingscampagne plaatste de toenmalige Roermondse wethouder Jos van Rey langs de A73 een reclamezuil voor zijn partij- en provinciegenoot Weekers. Later zou Weekers Van Rey een dienst hebben bewezen door te besluiten dat het belastingkantoor in Roermond zou blijven. Ook zou Weekers Van Rey hebben geholpen bij een belastingkwestie. Weekers ontkent beide beschuldigingen, maar geeft wel toe in eerste instantie „te lichtvaardig” te hebben gereageerd toen media vragen begonnen te stellen over de reclamezuil.

„Ik heb het belang van de beantwoording van deze persvragen ten onrechte onderschat.” Achteraf gezien had hij beter moeten doorvragen toen Van Rey de reclamezuil (kosten 3000 euro) aanbood en hadden zaken op papier gezet moeten worden. Dan zou hij nu beter in staat geweest om vragen over de kwestie te beantwoorden, aldus Weekers in de brief.

Weekers noemde alle aantijgingen eerder „absolute flauwekul”. Hij repte over „complotdenken”. Weekers was in het verleden politiek medewerker van Van Rey toen die in de Tweede Kamer zat.

Ook over twee andere dossiers zijn vragen gesteld waarbij Weekers’ relatie met de oud-wethouder mogelijk een rol zou hebben gespeeld. Het gaat om de keuze van de vestiging van belastingkantoren en een belastingkwestie waarvoor Van Rey hem had benaderd.

Volgens Weekers heeft hij de brief met vragen over belastingen van Van Rey doorgeleid naar een lid van het managementteam op zijn ministerie en die had ruim drie maanden later een gesprek met Van Rey. „Dergelijke gesprekken met belastingplichtigen zijn geen uitzondering, deze vinden geregeld plaats, zonder aanzien des persoons”, aldus Weekers. Hij heeft geen contact met Van Rey gehad over fiscale kwesties voordat het gesprek plaatsvond.

Over de locatie van belasting- en douanekantoren in Limburg heeft hij twee keer contact gehad met lokale bestuurders in Venlo en Roermond. Daarbij is volgens Weekers steeds correct gehandeld.