De eurogroep is het regelmatige overleg van de ministers van Financiën van de 17 eurolanden. De aparte vergadering is er eind jaren ’90 gekomen omdat er onder de toekomstige eurolanden behoefte was om economisch beleid te bespreken in aanloop naar de invoering van de gemeenschappelijke munt in 2002.

De vergaderingen zijn informeel bedoeld. Maar het gewicht van de besluiten van de eurogroep is in de loop van de jaren, door het uitbreken van de financiële en economische crisis, alleen maar toegenomen. De vergadering nam onder meer al ingrijpende besluiten over steunpakketten voor miljarden euro’s aan probleemlanden. Ook richtte de eurogroep de grote Europese noodfondsen op.

De eurogroep vergadert „wanneer nodig is”, aldus het Verdrag van Lissabon. In de praktijk treffen de ministers elkaar gemiddeld een keer per maand. De laatste tijd waren er echter ook extra vergaderingen, al dan niet telefonisch.

Bij de vergaderingen schuiven ook de Europees commissaris voor economische en monetaire zaken en de euro, nu de Fin Ollie Rehn, en de president van de Europese Centrale Bank, nu de Italiaan Mario Draghi, aan.

Oorspronkelijk was de voorzitter van de eurogroep de minister van het land dat op dat moment voorzitter was van de Europese Unie. In 2005 kwam aan dit roulerende voorzitterschap een einde. Sinds die tijd wordt de eurogroep geleid door een eigen president. Volgens de Europese verdragen hoeft dat niet per se een minister van Financiën te zijn. Officieel gelden er ook geen andere voorwaarden voor deze functie.

De Luxemburgse premier Jean-Claude Juncker was de eerste en tot nu toe enige voorzitter. Zijn termijn werd meerdere malen vernieuwd, maar onlangs kondigde hij aan definitief te stoppen.

De normale termijn van een voorzitter is 2,5 jaar. De benoeming van de nieuwe president gebeurt binnen de eurogroep op basis van meerderheid.