Feit is dat Washington en Moskou van inzicht verschillen op een groot aantal terreinen, van Irak tot de aanpak van de mogelijke ontwikkeling van kernwapens door Iran en Noord-Korea, terwijl beide landen elkaar tegelijkertijd nodig hebben bij een ander speerpunt van beleid, de bestrijding van het internationale terrorisme. Poetin is vandaag voor een tweedaags bezoek aangekomen in Camp David, het buitenverblijf van de Amerikaanse president. Aan onderwerpen om het eens of oneens over te zijn geen gebrek.

Het is deze maand precies twintig jaar geleden dat de Amerikaans-Russische betrekkingen het nulpunt naderden, na het neerhalen van een Zuid-Koreaans passagierstoestel boven Rusland. De toenmalige Sovjet-Unie vermoedde dat het vliegtuig een spionagevlucht boven militaire installaties uitvoerde. In vergelijking met toen is de verhouding tussen beide landen aanmerkelijk verbeterd, maar van een internationaal partnerschap, waarover na de val van het communisme eind jaren ’80 van beide zijden werd gespeculeerd, is nog steeds geen sprake.

Over Irak verschillen de VS en Rusland al jaren van mening. Aangenomen wordt dat het onderwerp opnieuw hoog op de agenda staat in Camp David. Een doorbraak lijkt niet mogelijk, aangezien Poetin vermoedelijk vasthoudt aan het Russische verzet tegen het Amerikaanse voorstel de Amerikaanse bezettingsmacht in Irak onder VN-vlag te plaatsen, zonder dat de VS de militaire en de politieke regie in het land uit handen geven.

Afgelopen weekeinde verklaarde Poetin dat de moeilijkheden die de VS in Irak ervaren „het beste bewijs zijn dat onze kritische houding ten aanzien van de oorlog om Saddam Hussein ten val te brengen, juist was.”

Waar Moskou kritiek heeft op het Irak-beleid van de VS, zet Washington vraagtekens bij de beperking van de persvrijheid in Rusland en vooral de band die volgens de VS bestaat tussen Moskou enerzijds en Noord-Korea en Iran anderzijds. De twee laatste landen zijn volgens Washington bezig om met behulp van Russische technologie kernwapens en langeafstandsraketten te ontwikkelen.

Hoewel Rusland de Amerikaanse zorgen zegt te delen over de bouw van massavernietigingswapens door landen die volgens de VS deel uitmaken van de as van het kwaad, geeft Poetin die onderwerpen geen hoge prioriteit.

In zijn toespraak tot de Verenigde Naties prees Bush afgelopen dinsdag de inspanningen van Rusland en andere voormalige Sovjetrepublieken om massavernietigingswapens uit de communistische tijd te ontmantelen en te vernietigen. Washington heeft de afgelopen jaren herhaaldelijk de vrees uitgesproken dat nucleaire of biochemische wapens uit de communistische tijd ’zoek’ zouden raken en in verkeerde handen terecht zouden komen.

Donderdag, een dag voor zijn vertrek naar Camp David, sprak Poetin de Algemene Vergadering toe. Hij zei dat Irak geen „waardige plaats” in de wereld zal vinden als de VN geen leidende rol krijgen bij de wederopbouw. Hij noemde de VS niet, maar begon en eindigde zijn betoog met te benadrukken dat machtige landen de verplichting hebben om binnen de VN te opereren.

Poetin eiste dat de VN een grotere rol gaan spelen in de bestrijding van terroristen. Hij verwees naar de woorden die hij in 2000 sprak, toen hij wereldwijd terrorisme een grote bedreiging noemde die moest bestreden worden. „Werd er toen geluisterd naar Rusland? Begreep iedereen de ernst van de bedreiging? En hebben onze gezamenlijke inspanningen resultaat opgeleverd? De gebeurtenissen van 11 september hebben aangetoond dat het antwoord telkens nee is.”

Als de toon die de president aansloeg een graadmeter is voor het welslagen van het tête-à-tête tussen Bush en Poetin komend weekeinde, kan het nog een pittig onderonsje worden. Dat de volgens diplomaten bestaande vriendschap tussen Bush en Poetin politieke meningsverschillen zal overvleugelen, lijkt sowieso onwaarschijnlijk.