Gezocht is naar bomen met kromme takken vanwege de ronde vormen van het ongeveer 25 meter lange schip, dat in Harlingen in aanbouw is. De Stichting Expeditieschip Willem Barentsz streeft naar een zo zuiver mogelijke reconstructie van het originele schip. In de 16e eeuw werd ook hout uit Achterhoekse bossen gebruikt.

Staatsbosbeheer Achterhoek sponsort het eikenhout omdat het een bijzonder cultuurhistorisch project is, stelt boswachter Sanne Beld. „Eeuwen geleden werd ook hout uit deze bossen gebruikt voor de scheepsbouw. Nu gaat het gaat om bomen die toch weg moeten omdat ze dood zijn of dreigen om te vallen.”

Initiatiefnemer voor de reconstructie van het expeditieschip Gerald de Weerdt is blij met de vracht hout uit de bossen van de Slangenburg. „Hier groeit mooi zwaar eiken en dat was 500 jaar geleden de reden waarom dit voor de scheepsbouw werd gebruikt. Maar ook omdat er transport mogelijk was via de rivieren naar de Zuiderzee.”

Op de kade van de oude haven in Harlingen is het casco van het schip, waar eind 2010 mee is begonnen, tot een derde gevorderd. Over 3 jaar moet het schip te water gaan.

Bouwtekeningen uit de 16e eeuw zijn er niet, kennis werd van scheepsbouwmeester op leerling overgedragen. Schilderijen en tekeningen, wrakken uit de bodem van IJsselmeerpolders en Waddenzee en een stuk van de originele bodem van het schip van Barentsz, dat Russische archeologen bij Nova Zembla vonden, helpen om het oorspronkelijke ontwerp dicht te naderen, aldus De Weerdt.

Het schip waarmee Willem Barentsz op Nova Zembla strandde was relatief klein en wendbaar. Het had twee dekken en drie masten. De reconstructie maakt ook wetenschappelijk onderzoek naar de kwaliteit van de Nederlandse scheepsbouw in de 16e eeuw mogelijk.