Het programma vermeldt als hoofdmoot de ”Etudes-Tableaux” opus 33 van Rachmaninov en de ”Visions Fugitives” van Prokofjev. Daarnaast zijn er een blokje Scriabin en een blokje toegiften (Bach, Tsjaikovski).

De ”Etudes-Tableaux” zijn op twee manieren uitgegeven, één met zes delen en één met acht. Gelukkig speelt Petkova hier de uitgebreide versie. Deze muziek is haar op het lijf geschreven. Het zijn geen etudes die met veel bravoure en technisch vertoon ten gehore gebracht moeten worden, maar lyrische stukken waarbij het etude-element niet in de eerste plaats de techniek maar vooral de voordracht betreft. En dat laatste kan alleen als de vertolker genoeg technische bagage heeft.

Waar Rachmaninov op zijn best is als hij emoties kan ‘schilderen’, lijkt Prokofjev dat juist te vermijden. De titel van zijn opus 22, ”Vluchtigheden”, is daarbij veelzeggend. Het is een cyclus van twintig korte stukken. Het langste duurt nog geen tweeënhalve minuut, het kortste 22 seconden. Ze hebben aanduidingen die vaak meer zeggen over de sfeer dan over het tempo, zoals ”Feroce” (heftig), ”Poetico” (dichterlijk) of ”Ridicolosamente” (onnozel, zot). Petkova beschikt over voldoende soepelheid van geest om deze snelle stemmingswisselingen geloofwaardig tot uitdrukking te brengen.

De beide andere blokjes zijn van eenzelfde hoog niveau. Ik moest toch maar weer eens een concert van Petkova bezoeken.

2012 – Marietta Petkova – Rachmaninov, Scriabin, Prokofiev – live; Bloomline (BS12-092); € 19,95; www.mariettapetkova.com