Hiv is op zich niet dodelijk, maar de ziektes die iemand vervolgens sneller kan krijgen zijn dat wel. Volgens UNAIDS krijgen wereldwijd jaarlijks 8,7 miljoen mensen tuberculose. Met name in Afrikaanse landen is het doodsoorzaak nummer één onder hiv-patiënten. Lange: „Als een gezond persoon besmet raakt met de tbc-bacterie, heeft hij ongeveer 10 procent kans om daar daadwerkelijk ziek van te worden. Bij een hiv-patiënt is dat 100 procent”. Omdat behandeling dan vaak lastig is, hamert Lange op preventie. „Als ze hiv-remmers slikken, dan daalt die kans weer naar 10 procent.”

Lange vindt het daarom „shockerend” dat wereldwijd 48 procent van de patiënten die zowel hiv als tbc heeft, helemaal geen hiv-remmers krijgt. „De behandeling van tbc en hiv zou samen moeten gaan, maar vaak wordt er maar naar één van die twee ziekten gekeken.”

Vaak is tbc bij hiv-patiënten lastiger te constateren. „Er bestaan meerdere varianten, waarvan de één beter behandelbaar is dan de ander. Heeft iemand nog een redelijk goed afweersysteem, bijvoorbeeld omdat hij hiv-remmers slikt, dan krijgt hij vaak dezelfde variant als gezonde mensen.” Die is dan ook nog relatief goed te behandelen. Bij een minder goed afweersysteem is de tbc-vorm lastiger te constateren en te behandelen. Bovendien is een aantal tbc-bacteriën inmiddels resistent tegen de medicijnen. „Dat is vooral in zuidelijk Afrika en voormalige Sovjet-landen het geval.”

In Nederland krijgen jaarlijks slechts ongeveer 1000 mensen tuberculose. Ongeveer tien personen overlijden daaraan. Met hiv heeft dat dan eigenlijk niets te maken. Hiv-behandelingen in Nederland zijn namelijk zo goed, dat een patiënt die trouw zijn medicijnen slikt een even lang en gezond leven leeft als een niet-geïnfecteerde.