Als bekend is welke fractie hoeveel zetels heeft, wordt ook meteen het aantal vierkante meters berekend waarop de partijen recht hebben in „dit huis”, zoals er intern over het parlementaire onderkomen wordt gesproken. De facilitaire dienst maakt een ‘vlekkenplan’, een concept voor de nieuwe indeling. Dan stelt het Presidium van de Tweede Kamer de plattegrond definitief vast.

De verhuizing krijgt vooral in het (komende) weekeinde haar beslag, want dan lopen de vaste Kamerbewoners de verhuizers tenminste niet voor de voeten. Vrijdag wordt er al begonnen. Er komen 50 externe verhuizers aan te pas om op verantwoorde wijze met alle spullen te zeulen. Zelfs de kasten gaan mee, want kasten met hun vertrouwde (hangmappen)indeling verhuizen is minder omslachtig dan uitruimen en opnieuw inruimen. 25 ICT’ers zijn ook extra van buiten aangetrokken om te zorgen dat ’s lands parlement niet van de digitale snelweg raakt.

Assistentie is er ook van de vier verhuiscoaches, interne medewerkers die speciaal zijn opgeleid om vast te stellen hoe je optimaal gebruik maakt van lichtinval en van de je toegevallen meters. Ze kunnen op tekeningen ook zo zien wat een Kamerbewoner wel of niet in zijn nieuwe holletje kan bergen. Dat is een hele klus om na te gaan: er zijn amper twee kamers op het Binnenhof gelijk.

Hingen stevig winnende partijen in het verleden direct na de verkiezingen nog wel eens met de benen buiten door plotseling en hevig ruimtegebrek, dit keer was het allemaal nog wel te doen. Echt heel grote operaties zijn er dan ook niet veel. De enige partij die ditmaal een totaal andere plek krijgt, is de ChristenUnie, ‘verdreven’ door de uitgedijde VVD. De PVV leverde flink aan zetels in en laat daardoor als vanzelf weer ruimte voor nieuwkomer 50PLUS.