Maar het is net 2 maanden later en hup, Bussemaker (15 januari 1961, Capelle aan de IJssel) zit toch in het nieuwe kabinet. Als minister van Onderwijs. Nou ja, ze had het in dat interview ook weer niet uitgesloten dat ze ‘nog wel eens’ zou willen. ‘Nog wel eens’, want ze was eerder staatssecretaris van Volksgezondheid.

Kiezen vindt ze trouwens toch altijd al moeilijk, biechtte ze nog dit jaar op aan het blad Intermediair. Het PvdA-lid (volgens eigen zeggen ‘geen partijtijger’) weet echter één ding wel heel zeker: ze is maatschappelijk erg betrokken. Als tiener al, vertelde ze Intermediair ook: „De meest bepalende periode in je leven is volgens mij de beginperiode van de middelbare school. Bij mij was dat de tijd van het kabinet-Den Uyl. Ik weet nog dat de Portugezen zich terugtrokken uit Angola en dat ik in de krant las dat er nog één vrachtwagen over was in dat land, de rest was weg. De Vietnamoorlog was bezig, je had de Rote Armee Fraction in Duitsland. Bij al dit soort onderwerpen dacht ik: hoe kan het nou dat dit allemaal gebeurt, dat dit zo uit de hand loopt? Ik had een gevoel voor rechtvaardigheid. Ik zat bij een Leidse actiegroep voor scholieren, een soort voorloper van LAKS, ik had ook wat feministische sympathieën.”

Bussemaker was tot 1995 lid van GroenLinks, maar stapte over naar de PvdA. Voor die partij zat ze in de Tweede Kamer van 1998 tot 2007, waar ze zich vooral bezighield met Sociale Zaken. In 2007 trad ze toe tot het vierde kabinet van Jan Peter Balkenende als staatssecretaris van Volksgezondheid. Na de val van dat kabinet stelde ze zich in 2010 niet meer beschikbaar voor de verkiezingen