Leerlingvolgstress
Meteen nadat meester-NOS een klap op zijn DLE had gegeven, stapte hij uit zijn verbaal-performaalkloof en deed zijn LRV om. Hij geeuwde. Terwijl hij beneden aan tafel zijn IQ smeerde, nam hij kleine DL’tjes van zijn LR. Na twee IQ’s met CLIB, ruimde hij de tafel af en ging boven zijn diagnose poetsen. Hij keek nieuwsgierig in de Cito of hij zijn WIG-toets een beetje fatsoenlijk had verwijderd. Razendsnel onderdrukte hij een tweede geeuw.
Hij overwoog met de ZIEN naar niveau te gaan. Maar een blik op de schaalscore deed hem besluiten om de DMT te nemen. Onderweg had hij een klein AVI de tijd om na te denken hoe hij vandaag de BRUS zou doen. De BT tikte onophoudelijk op het EQ van de DMT. Het had wel iets gezelligs. Hij vond het altijd leuk om met de DMT in de BT te rijden. Hij probeerde zijn beloningssysteem wat op te voeren. Maar het was druk op de meerkeuze. Hij drukte op het RT’je van de verwerkingssnelheid en luisterde naar een weldadig stukje BACH-NOS, een FUGA-NOS, BWV-NOS.
Bij een verkeerslicht sloeg tot zijn schrik het landelijk gemiddelde af. Het kostte wat moeite om de DMT weer aan de praat te krijgen, maar het lukte. Uiteraard kwam hij nog wel op tijd op niveau, maar lekker doortoetsen was prettiger geweest.
Eindelijk was hij op niveau. Het niveauplein was vol met spelende Parnassysjes. Al snel zag hij Dys en Lexje. En o ja: met N, L en D liep het de laatste weken met rekenen niet zo jofel. Met I en Q waren er wat problemen op sociaal vlak. Het M3-tal A, V en I las uitsluitend prentenboeken zonder tekst. Ook zoiets.
Het viel nog niet mee om meester-NOS te zijn. Pas had een van zijn Parnassysjes –A, D of H… of was het toch D– de euvele moed gehad om zijn stempeldoos uit zijn bureaula te gappen. Een paar dagen later vond hij hem terug, maar ze hadden er danig mee zitten knoeien. De doos zat vol met creatieve afdrukken. Bovendien waren niet alle stempels meer aanwezig. Er zaten afdrukken bij met: XYZ-NOS, Qwerty-NOS en zelfs Paranormaal-NOS. Merkwaardig. Waarom hadden ze overal zijn achternaam aan zitten koppelen? Toen hij een blaadje zag met Grolsch-NOS, kreeg hij sterk het idee dat de dader (wie o wie) hem wilde uitdagen hem op te sporen. Dat bleek lastig.
Later druppelden er nog meer gestempelde geeltjes binnen: HART-NOS, Hoofd-NOS, Handen-NOS, waarna hij begon te denken dat er een royaal brein achter de aanslagen zat. Nog later lag er een briefje op zijn bureau waarop stond: NOS: ”Nauwkeurig Ontwikkeld Schepsel”. Daar was hij een tijdje van ondersteboven geweest.
Ten slotte vond hij nog een keer ”Nooit Onnodig Stempelen”. Daarna was de narigheid (not otherwise specified) voorbij.
