Recensie: Frank Kaman in Bolsward
Frank Kaman (1970), organist van de gereformeerde kerk Het Morgenlicht in Hardenberg, is een man van het populaire romantische genre, getuige zijn eerste solo-cd vanuit Hasselt (2000), waarop hij eigen bewerkingen van populaire orgelliteratuur en improvisaties ten beste gaf. In 2005 kwam er een vervolg met improvisaties over psalmen en gezangen op het Walckerorgel in de Martinikerk te Doesburg. Nu is daar zijn derde schijfje, volgespeeld in Bolsward, voor het grootste deel gevuld met bekend en minder bekend orgelrepertoire.
Op zich niets mis mee, ware het niet dat Kaman met het populaire romantische gedachtegoed wel erg uitbundig omgaat. De bekende Toccata van Dubois vliegt als een tornado door de Martini. Ik krijg de neiging te roepen: „Doe eens normaal man!” Kaman struikelt over zijn eigen vingers. In bekend werk van onder anderen Paradies (Toccata), Rüppe (Rondo), Boëly (Fantasia), Guilmant (Verset) en Lefébure-Wély (Andante) weet hij van wanten.
Wat deze cd toch interessant maakt, is bijvoorbeeld de Toccata alla rumba van Peter Planyavsky en vooral jazzyachtig werk van de Duitse componist Johannes Michel (1962). De cd draagt als titel ”Celebratio”, naar het gelijknamige, eveneens swingende werk van Karl Jenkins (1944). Michel en Jenkins zijn Kaman op het lijf geschreven.
Natuurlijk eindigt de Hardenberger met twee improvisaties, helemaal gedompeld in zijn eigen idioom, vol muzikaal platgetreden paden. Hier gaan er dertien van in een dozijn. Niettemin toont Kaman zich een virtuoos met aanstekelijke uitschieters. Deze derde cd heeft een wel erg hoog uitsmijtergehalte. Toch zal die zeker zijn weg vinden, al word ik er niet echt warm van.
Frank Kaman – celebratio; Mirasound (MIRA 299476); € 14,95; www.frankkaman.nl
H. Andriessen
K. Jenkins
Th. Dubois
F. Kaman
