„Ontwaakt, gij die slaapt, en staat op uit de doden, en Christus zal over u lichten” 
Hoor naar deze stem, die tot de zorgeloze en ijdele belijders uitgaat, alsof uzelf bij name geroepen wordt: „Ontwaakt, gij die slaapt, en staat op uit de doden, en Christus zal over u lichten” (Ef. 5:14). Bedenk dat u de Heere Jezus beledigt als u deze instelling van het heilig avondmaal verwaarloost en veronachtzaamt. U versmaadt Zijn gezag, en verwerpt wat Hij aan Zijn discipelen bevolen heeft: „Doe dat tot Mijn gedachtenis.”

Meent u dat het niet zo veel voorstelt om uw plicht te verzuimen en ongehoorzaam te zijn aan een uitdrukkelijk voorschrift? Is het gebod van Christus voor u als niets? Indien u weet goed te doen en u doet het niet, is het dan geen zonde? Is het avondmaal niet evenzeer een instelling van Christus als het Woord en het gebed? U zou niet zonder Woord en gebed willen leven. U zou zelf niet zonder doop willen blijven, en die ook niet aan uw kinderen willen onthouden. Waarom moet het avondmaal dan wel worden verwaarloosd?

U miskent Christus’ wijsheid. Hij stelde dit sacrament in tot uw geestelijke spijze, om gevoed en versterkt te worden, maar u denkt dat u het niet nodig hebt. U kunt het wel zonder stellen! Als U meent dat dit bevel voor u niet geldt, dan waant u uzelf wijzer dan Christus!

Matthew Henry
(1662-1714)

(”Aan Zijn tafel”)