De rechtbank gaf de Joods-Messiaanse gemeenschap opdracht het paar 80.000 sjekel te betalen (16.000 euro). Daarvan is 60.000 sjekel bestemd als schadevergoeding en 20.000 sjekel als vergoeding voor de gemaakte kosten bij de rechtsgang.

De rechter vindt dat de gemeenschap het lesbische stel het feest niet had mogen weigeren. De online krant The Times of Israel meldt dat het paar in 2008 in Londen trouwde. Daarna wilden ze in Israël ook een feest houden. Ze kozen voor het fraai in de heuvels gelegen dorp Yad Hashmona, ten westen van Jeruzalem. Volgens de krant is er sprake van een precedent: het zou de eerste keer zijn dat een rechter schadevergoeding toekent op grond van de weigering een ruimte te verhuren aan een lesbisch paar.

Yad Hashmona werd in 1971 opgericht door een groep Finse christenen. Ze moesten echter drie jaar wachten voordat ze een plaats hadden gevonden om zich te vestigen. Aan het einde van de jaren zeventig arriveerden de eerste Israëlische Joden die geloven dat Jezus de Messias is. De nederzetting telt 120 inwoners.

Sinds enkele jaren geeft Yad Hashmona Israëliërs de kans de
tuin en een houten zaal af te huren voor evenementen als conferenties, studiebijeenkomsten, religieuze ceremonies en bruiloften. Omdat het een dorp is van gelovigen, stelt het wel grenzen.

„We proberen alles in de hand te houden”, zegt Ayelet Ronen, die belast is met de dagelijkse leiding. „Mensen kunnen hier geen discoavond organiseren of een buikdanseres laten optreden. We laten hen een document tekenen waarin staat dat dit een plaats is van gelovigen, waar alleen goede en rustige evenementen kunnen worden gehouden. Veel mensen houden ervan naar Yad Hashmona te komen, inclusief religieuzen. Als mensen op tijd van de beperkingen weten, accepteren ze dat. Maar dit lesbische paar heeft deze situatie en het getuigenis dat we daarmee gaven, volkomen geruïneerd.”

Na de Grote Verzoendag, die dinsdagavond begint, zullen de leden van de Messiasbelijdende gemeenschap in Yad Hashmona bijeenkomen om zich te beraden. Algemeen secretaris Ayelet Ronen gelooft dat het noodzakelijk is de evenementen te staken, omdat meer homostellen hebben aangegeven het huwelijk op het terrein te willen vieren. Het gastenhuis met veertig kamers blijft echter wel open. De gemeenschap wil daar meer nadruk op leggen. Ook blijft het dorp openstaan voor rondleidingen voor christelijke groepen in de Bijbelse tuin. De nederzetting moet verder beslissen of zij in hoger beroep zal gaan. „Sommige gelovigen willen dat. Maar we zijn bang iets te starten wat we niet kunnen betalen.”

Ronen zegt dat er drie telefoongesprekken werden gevoerd tussen het lesbische paar en de receptioniste-telefoniste, die overigens niet bij Yad Hashmona hoort maar een ingehuurde kracht is. Zij vertelde dat ze niets tegen lesbiennes heeft, maar dat de eigenaren van deze plaats in de Bijbel geloven en zoiets niet wilden toestaan.

Het derde gesprek werd op aanraden van hun advocaat opgenomen. „De receptioniste zei: „Luister. Dit is een plaats van gelovigen en zij kunnen zoiets niet doen. Sorry. We hebben ook een koosjer vergunning en ik geloof dat de rabbijnen dat ook niet toestaan.” Ze probeerde eronderuit te komen. Daarna klaagden ze Yad Hashmona aan. Ze hebben hier geen stap gezet en ze hebben hier nooit een evenement geboekt.”

„Ik vertelde de rechtbank dat Israël ongeveer 10.000 Messiasbelijdende Joden telt. Dit is ons enige dorp in het land. We zijn zeer klein. Geef ons ons recht gelovigen in onze staat te zijn. Ik geloof dat als we gewoon Joods-orthodox waren geweest, ze ons nooit hadden vervolgd. Ze vonden iemand die ze konden treffen. De lesbienne zei: „Wij zijn een minderheid en wij lijden.” Ik vroeg haar: „Zijn jullie een minderheid? Er zijn er honderdduizenden in het land met grote budgetten, advocaten en parades, centra en andere gebouwen. De homogemeenschap groeit hard. Dit is ongelooflijk. En dan is daar dit kleine dorpje, dat strijdt voor zijn bestaan.”

De rechter stelde volgens Ronen dat het recht op gelijke behandeling zwaarder weegt dan godsdienstvrijheid. „Ik vertelde het hof dat ze naar ons toekwamen in ons eigen huis om ons te dwingen een lesbisch feest te faciliteren. Het hele punt van democratie is dat men de minderheden de vrijheid geeft te functioneren volgens hun geloof. Ik zei dat ze ons recht in onze eigen ruimte schenden.”

Het online blad The Times of Israel schreef dat de rechter bepaalde dat er ook sprake is van seksuele intimidatie. Dat zou volgens de rechter gebeuren als de waardigheid van een persoon wordt aangetast vanwege zijn geslacht of seksuele geaardheid. Ronen zegt dat de gemeenschap diep geschokt was door deze beschuldiging. „Naar ons toekomen en zeggen dat we een lesbisch stel seksueel intimideren? Dit is ongelooflijk. We konden niet geloven wat we lazen.”