Werd er in 2004 nog 206 ton olie gedumpt, in 2011 was dat nog maar 130 ton, oftewel 130.000 kilo. Tussentijds was er zelfs nog een piek te zien; in 2007 werd er liefst 235 ton uitgestort door een klein honderdtal installaties die daadwerkelijk lozen. Volgens een woordvoerder van het ministerie van Economische Zaken komt de daling door twee factoren. „Kort gezegd, we boren minder en werken schoner”, zei hij.

Overigens gaat het hier om ‘operationele en incidentele lozingen’. Dat betekent zoveel als lozingen die onvermijdelijk bij het productieproces horen en lozingen die juist het gevolg zijn van onvoorziene zaken.

De lozingen die bij het productieproces horen, zijn volgens de woordvoerder milieutechnisch veilig. „Kijk, als je naar olie boort, pomp je heel veel water op. Daar zit de olie in. Op een boorplatform worden die twee gescheiden, waarna het water of in zee wordt geloosd of terug de grond in wordt gepompt. Maar daar zitten altijd een paar druppeltjes olie bij. Aangezien het om een enorme hoeveelheid water gaat, tellen die druppeltjes olie op tot tonnen.”

Nederland pompt echter steeds minder olie en gas op uit de velden op zee. „Bovendien worden we steeds efficiënter in het scheiden. Die twee factoren dragen bij aan de daling”, legde de woordvoerder uit. Overigens zijn 8 olieplatformen verantwoordelijk voor 70 ton olie, terwijl in totaal 87 gasplatformen slechts 59 ton olie lozen.

Het leeuwendeel komt overigens voort uit de lozingen die inherent zijn aan het productieproces. Uit een verslag van het Staatstoezicht op de Mijnen blijkt dat er slechts 1 ton olie is geloosd bij in totaal 16 incidentele lozingen.