Nieuw boek over rebelse prins Laurent
Terwijl Nederland woensdag beheerst werd door de Tweede Kamerverkiezingen, hadden onze zuiderburen iets anders om over te praten: er verscheen een nieuw boek over prins Laurent, de veelbesproken jongste zoon van de Belgische koning.
Mario Danneels was nog maar 18 jaar toen hij in 1999 een biografie over koningin Paola uitbracht. Daarin onthulde hij dat koning Albert II een buitenechtelijke dochter heeft: Delphine Boël.
Dertien jaar later komt de Vlaming met een nieuw boek. In zijn woensdag gepresenteerde ”Laurent, zondaar van Laken” gaat het niet om smeuïge details, beklemtoonde Danneels in de talrijke interviews die hem werden afgenomen. Hij wilde een serieuze biografie schrijven: „Het is geen schandaalboek.”
Bijna zestien maanden besteedde de journalist aan het uitpluizen van het leven van het enfant terrible van het Belgische koningshuis. Prins Laurent (48) is een buitenbeentje dat steeds weer voor opschudding zorgt. Dat wordt verklaard vanuit zijn jeugd. Hij werd geboren in een periode waarin het huwelijk van zijn ouders op een dieptepunt verkeerde.
Eenzame jeugd
Laurent Benoît Baudouin Marie kwam op 19 oktober 1963 in Brussel ter wereld als derde kind van prins Albert en prinses Paola. Zijn ouders leefden in het paleis gescheiden van elkaar. Laurent beleefde een eenzame jeugd in kostscholen en pleeggezinnen. Later heeft het huwelijk van Albert en Paola zich hersteld, maar de schade in het leven van hun zoon was blijvend. De verwaarlozing zou de verklaring zijn voor zijn rebelse gedrag.
Zijn vader volgde in 1993 diens plotseling overleden broer Boudewijn op als koning. Prins Filip werd kroonprins en zijn jongere broer Laurent reserve. Dat laatste veranderde echter door een wetswijziging die ervoor zorgde dat ook vrouwen troonopvolger kunnen zijn. Daardoor moet Laurent nu zijn zus Astrid en haar kinderen laten voorgaan.
Laurent kreeg een militaire opleiding. Hij was 39 jaar toen hij op 12 april 2003 met de 29-jarige Brits-Belgische landmeetster Claire Coombs trouwde. In 2004 werd dochter Louise geboren, in 2005 de tweeling Nicolas en Aymeric.
Ophef
Laurent heeft al vaak voor ophef gezorgd. Hij werd bekend als een prins met humor én neerslachtigheid, met liefde voor dieren en snelle auto’s. In 1987 moest hij zijn rijbewijs enige tijd inleveren vanwege zijn snelheidsovertredingen.
In 2004 baarde hij opzien door een moslim –de zoon van de voormalige sjah van Iran– als peter voor zijn dochter te kiezen. Dat streed met de regel van de Rooms-Katholieke Kerk dat alleen gedoopte christenen peter of meter kunnen zijn.
In juli 2006 ontstond rumoer toen Laurent twee foto’s van zijn pasgeboren tweeling voor 15.000 euro wilde verkopen aan een persbureau. Hoewel dat later werd ontkend, werd de prins wel door premier Verhofstadt op zijn vingers getikt.
Later dat jaar ontstond het marineschandaal: geld van de zeemacht zou zijn gebruikt voor de inrichting van Laurents villa en zijn dierenkliniek. De prins werd door een rechtbank als getuige opgeroepen.
Met de pers heeft de prins een moeizame verhouding. Die brengt zijn capriolen aan het licht en als reactie probeerde hij soms de rechten van de media in te perken. Toen hij bij een bezoek aan een Antwerpse dierenkliniek bepaalde dat alleen opnamen van zijn vertrek mochten worden gemaakt, stapte de pers demonstratief op.
Op non-actief
De afgelopen anderhalf jaar kreeg Laurent het nodige over zich heen. In maart vorig jaar ging hij naar de voormalige Belgische kolonie Congo en dat streed met de wensen van zijn vader en van premier Yves Leterme. Het was een privéreis en daar hadden regering en hof niets mee te maken, vond Laurent.
In diezelfde periode werd gemeld dat Laurent contacten met een Libische diplomaat had, en ook dat was politiek gevoelig. Het zwarte schaap van de koninklijke familie werd enige tijd op non-actief gesteld, zoals dat in 2007 ook al was gebeurd.
Een tv-documentaire zette Laurent in november vorig jaar neer als een nutteloze, op geld beluste prins, die zijn vriendinnen wel eens sloeg. Toen hij enkele dagen later in Brussel een project voor daklozen en hun honden opende, wilden journalisten zijn reactie op de film horen. Prinses Claire, doorgaans bescheiden op de achtergrond, stapte naar de microfoon en zei geëmotioneerd: „Nu is het genoeg. Door mijn man aan te pakken, kwetsen jullie onze drie kinderen. De insinuaties zijn fout.”
Claire wordt gezien als bemiddelaar tussen haar man en diens familie. Datzelfde zegt Danneels over koningin Fabiola, de weduwe van koning Boudewijn. Dat is verrassend, omdat de verhouding tussen Laurent en zijn tante niet geweldig was; hij noemde haar „de Spaanse heks.”
Eerlijke behandeling
Thierry Debels publiceerde het afgelopen voorjaar ”Prins Laurent. Rebel met een reden”. Nu is er dan het boek van Danneels, waarover al eerder uitlekte dat de auteur prins Laurent zelf zijn visie op zijn leven heeft gevraagd. Laurents raadsman had daarop inzage in het manuscript geëist, maar dat weigerde Danneels.
De auteur heeft Laurent in zijn 520 pagina’s tellende boek een eerlijke behandeling willen geven. „Er zijn media die teleurgesteld zijn omdat ik geen buitenechtelijke kinderen of grote schandalen boven water heb gehaald”, zei hij. Het werd echter toch een onthutsende opsomming van incidenten.
Prins Laurent wordt paranoïde genoemd: hij zou geloven dat het koninklijke hof hem afluistert. „Als hij iets te vertellen heeft, neemt hij zijn gezelschap mee voor een wandeling door het Zoniënwoud”, schrijft Danneels.
11 september
Ronduit ongelukkig waren Laurents uitspraken kort na de aanslagen in Amerika op 11 september 2001. „Tijdens een lunch in Boston, meteen na de aanslagen, nam de jongste koningszoon plots het woord. Tot ieders ontsteltenis riep hij de universiteiten en de academische wereld op de regering een signaal te geven. Want: Al dat materialisme, zie wat ervan komt.
Alhoewel het luchtruim gesloten was, wilde Laurent absoluut onmiddellijk terugkeren naar België. Hij slaagde erin een plaats te versieren op een Franse militaire vlucht. Bij zijn aankomst in Parijs wilde hij in twee uur thuis zijn en gebood hij de chauffeur om met 200 kilometer per uur naar Brussel te rijden.”
Een ander nieuwtje in het boek is dat koningin Paola in de kelder van het paleis een appartement voor Laurent wilde bouwen. Pas toen al heel wat geld was uitgegeven, kon men de koningin van haar voornemen afbrengen, omdat de kelder onbewoonbaar was.
Eigen loopbaan
Danneels vergeleek de situatie met die in Nederland en dat levert koningin Beatrix en prins Claus een compliment op: zij gaven hun jongere zoons de vrijheid een eigen leven en loopbaan op te bouwen. „In België zien ze daar nu pas de voordelen van in. Prins Constantijn heeft zijn eigen leven, hij werkt en zijn vrouw ook. Laurent wordt volgend jaar vijftig en heeft zijn hele leven nog niks gedaan. Al denkt hij daar zelf anders over.”