Volgens Breuer is de christenvervolging in de islamitische wereld toegenomen, terwijl tegelijkertijd in Europa steeds meer sprake is van een pro-islamitische en antichristelijke grondhouding. Met alle macht probeert men „de religieuze gevoelens van andersgelovigen en in het bijzonder moslims te ontzien en te beschermen.”

Breuer vindt echter, zo blijkt uit de weergave van haar conclusies door het Duitse persbureau Idea, dat het geenszins islamvijandig is „om op de ellendige situatie van veel christenen in de islamitische wereld te wijzen.” Het is eerder „christenvijandig” om dat niet te doen.

In haar boek ”Im Namen Allahs? Christenverfolgung im Islam” (uitg. Herder, Freiburg) signaleert ze dat de trend in veel Europese samenlevingen anders is: „Vooral in liberale of religiekritische milieus krijg je soms de indruk dat het ronduit pijnlijk is om je voor christenen in te zetten of je met hen solidair te verklaren.” Onbegrijpelijker nog vindt Breuer dat kerken meegaan in die trend. Volgens haar idealiseren zij de islam, zonder zich te realiseren hoezeer christenen in moslimlanden zich daardoor in de steek gelaten voelen.

In een interview met de Frankfurter Allgemeine Zeitung zei Breuer: „Twintig jaar geleden al vroegen christenen in de moslimwereld mij hoe het kon dat kerken zich zo voor de rechten van moslims inzetten –wat op zich niet verkeerd is– maar geen gevoel hadden voor wat er met christenen in moslimlanden gebeurde. Velen zeiden ontgoocheld dat ze niet langer hoopten op ondersteuning.”

In haar boek noemt Breuer diverse voorbeelden van positieve uitlatingen van Duitse kerkleiders over de islam. Voorzitter Nikolaus Schneider van de Evangelische Kerk in Duitsland (EKD) verklaarde afgelopen jaar bijvoorbeeld: „Het is een vergissing te zeggen dat de islam minder in vrede geïnteresseerd is dan het christendom.”

Dat getuigt volgens Breuer van „een eenzijdige waarneming van de islam”, omdat in de Koran en in het leven van Mohammed wel degelijk geweld in bepaalde situaties gerechtvaardigd wordt, anders dan in de bronnen van het christendom. Het streven naar waardige omgang en dialoog met moslims is alleszins respectabel, vindt Breuer, maar de reëel bestaande islam en zijn uitwerking op de christenen in moslimlanden moet daarbij niet uit het oog verloren worden.