Van Dale wil op deze manier bijdragen aan de integratie van bijvoorbeeld allochtonen. „Het boek is geschikt voor mensen zoals Màxima, maar vooral voor beginnende en laagopgeleide leerders van het Nederlands", aldus hoofdredacteur M. Verburg. Volgens haar leer je een taal het beste als je de omschrijvingen in die taal krijgt aangeboden, zodat je er „en passant woorden uit de context bijleert".

Het woordenboek bevat naast 14.500 trefwoorden ook teksten over de Nederlandse cultuur en gewoonten, zoals de betekenis van Sinterklaas of hoe Nederlanders en Vlamingen omgaan met maaltijden. „In Nederland bestaat de lunch voor het grootste deel uit brood: boterhammen met hartig beleg (kaas, worst of andere vleeswaren) of met zoet beleg (bijvoorbeeld jam of hagelslag)."

Door de beperkte keuze van woorden zijn de omschrijvingen een stuk simpeler dan in de traditionele woordenboeken. ’Tas’ is ’een zak die je bij je hebt om dingen in te dragen’. In de officiële Van Dale wordt een tas omschreven als ’een zak of buidel van uiteenlopend model, veelal vrij plat en rechthoekig, gewoonlijk uit stijve stof of leer vervaardigd’. De helft van de woorden kent een buitenlander waarschijnlijk niet.

Ook uitdrukkingen die bijvoorbeeld in een kinderwoordenboek wel voorkomen, zijn weggelaten omdat niet–Nederlanders die niet begrijpen. ’Inlichten’ betekent volgens het kinderwoordenboek ’van iets op de hoogte brengen’, in het woordenboek Nederlands als tweede taal is de omschrijving ’informatie over iets geven’.

Van Dale heeft nog een paar andere foefjes toegepast om het leren van het Nederlands te vergemakkelijken. Anders dan in de officiële Van Dale staan de lidwoorden vóór het trefwoord. En het boek bevat 650 tekeningen omdat sommige woorden met een illustratie makkelijker zijn uit te leggen. „Het verschil tussen een trompet en een trombone is wel uit te leggen, maar dan heb je heel wat woorden nodig", aldus Verburg.