Hillen, altijd goed voor gepeperde uitspraken, doet deze week in Elsevier een boekje open over het CDA. Hij zegt de „katholieke erfenis” te missen in zijn partij, die in 1980 ontstond door samenvoeging van de Katholieke Volkspartij, de Christelijk-historische Unie en de Antirevolutionaire Partij.

„Bonhomie, vriendelijkheid, sfeer scheppen, het is allemaal verdwenen.” Hillen, zelf rooms-katholiek, vindt dat jammer: „Mensen willen voelen dat het gezellig is, dat je thuis bent ergens.”

Hét voorbeeld voor Hillen is de legendarische KVP’er Joseph Luns (1911-2002). Hij was jarenlang minister van Buitenlandse Zaken. „Luns nam zijn hoed af en gaf een stralende glimlach. De mensen vonden hem enig.”

De CDA-prominent ziet wel iets van die gezelligheid terug bij de SP. „De SP is KVP Light. Met die Brabantse wieg van Jan Marijnissen en Emile Roemer is dat simpel.”

Janny Joosten-Leijendekker uit Enschede, de enige rooms-katholieke vrouw op de ChristenUnielijst, vindt dat Hillen de plank misslaat. „Als gezelligheid, vriendelijkheid en sfeer scheppen de katholieke erfenis zouden zijn, is dat beledigend voor al mijn geloofsgenoten binnen en buiten kloosters die niets liever willen dan Christus kennen.”

De Heere Jezus moet volgens Joosten het fundament zijn van waaruit christenen politiek bedrijven. En vanuit dat fundament moet worden omgezien naar de zwakken in de samenleving: „Dát mis ik in het CDA. Niet gezelligheid, maar Christus moet norm zijn. De manier waarop het CDA de laatste jaren omgaat met asielzoekerskinderen en vluchtelingen is beschamend”, aldus Joosten, de nummer 30 van de CU-lijst.

Omdat Joosten dat uitgangspunt en de consequenties ervan voor de praktische politiek miste bij het CDA, heeft ze aansluiting gezocht bij de CU. Ze maakte enkele jaren deel uit van de werkgroep rooms-katholieken in de CU: „Die werkgroep is nu opgeheven. Op de CU-lijst voor de Tweede Kamerverkiezingen staat drie rooms-katholieke kandidaten. Dat is mooi.”