Organisator H. de Heus heeft even geen tijd voor een gesprek, want hij is bezig een auto uit de modder te trekken. Hij is tevreden over de hoeveelheid mensen die op het evenement afkomen. De drie parkeer­terreinen zijn weliswaar drassig, maar ze staan bijna vol. „Tijdens de opbouw bleef het maar regenen. Nu is het weer boven verwachting en stromen de mensen toe.”

De Heus verwacht dat er in totaal tussen de 15.000 en de 20.000 mensen komen, maar dat houdt hij niet precies bij. Niemand telt het aantal bezoekers van deze beurs, omdat de toegang vrij is. „Het is voor veel mensen een leuk uitje, dat weinig hoeft te kosten en waarbij ze in de gelegenheid zijn anderen uit de gezindte te ontmoeten. Mensen komen van heinde en ver. Ik had pasgeleden contact met iemand uit Friesland. Hij wilde graag naar Echteld komen, maar heeft helaas nog geen vakantie.”

De 160 standhouders hebben hun in totaal 260 kramen en stands deels op een harde ondergrond staan en deels op gras. Houtspaanders houden het graspad begaanbaar. Er zijn niet alleen boeken, kleding, cd’s en hoeden te koop, maar ook schoenen, brocante, fruit, oliebollen, antiek en worst: alles door elkaar.

De familie De Koning uit Sliedrecht heeft wel even tijd. Zij: „Ik heb een leren tas gekocht voor 25 euro in een grijsbruine kleur.” Hij: „Ik wilde een ovale wetsteen kopen bij een gereedschapstand. Die hadden ze niet. Zie je, ik ben de enige rietsnijder in de Biesbosch en heb een speciaal soort wetsteen nodig voor het slijpen van mijn gereedschap. Ondanks mijn 78 jaar werk ik in het winterseizoen nog hele dagen in het riet.” Zijn vrouw ziet plotseling kennissen en groet hen joviaal. Het blijkt de familie Verweij uit Montfoort te zijn. „Wat leuk jullie hier te zien!”

Jacoline van Laar (12) uit Amerongen past op haar neefje in een wandelwagen. „Ik vind het leuk om rond te snuffelen”, zegt ze, terwijl ze wacht op 
haar moeder die in een kledingkraam kijkt. Zo dadelijk gaat ze weer verder, achter de wandelwagen.

Het begint een klein beetje te regenen. Mensen gaan onder de kramen staan en een boek­handelaar laat snel het opgerolde plastic boven zijn kraam zakken, zodat zijn boeken niet nat worden. Even later kan het omhoog en stromen de mensen weer toe. Een wat oudere vrouw begint een discussie over het zojuist verschenen jeugdboek over ds. Joh. van der Poel, ”Boerenknecht wordt Gods knecht”, dat veel wordt verkocht.

John Mastenbroek prijst in een andere stand niet alleen het blad Oude Paden aan, maar ook het nieuwe kerkhistorische tijdschrift KerkHistoriaal, over de Nederlandse kerkgeschiedenis ten tijde van de Republiek. „De verscheidenheid in de gereformeerde gezindte is zo groot dat soms uit het zicht raakt 
dat men ook veel gemeenschappelijks heeft”, staat er in de folder. Met het gemeenschappelijke zit het op de beurs wel goed.

Nog even langs de groente- en fruitkraam met potjes eigen­gemaakte jam. „Hebben jullie al veel verkocht?” „Nog niet”, zegt de jonge verkoopster achter de planken, „maar dat is heel normaal. Mensen kopen bij ons pas als ze naar huis gaan, en dat doen ze nog lang niet.”