Mursi kreeg ongeveer 51 procent van de stemmen. Dat is 13,2 miljoen van de iets meer dan 26 miljoen uitgebrachte stemmen. Zijn concurrent, Ahmed Shafiq, de laatste premier onder Hosni Mubarak, behaalde 12,3 miljoen stemmen.

Faruk Sultan, het hoofd van de kiescommissie, liet de Egyptenaren nog lang in spanning voor hij de definitieve uitslag bekendmaakte.

Gedurende de toespraak van Sultan was het muisstil op straat. Heel Egypte zat aan de tv gekluisterd. Even hield het land de adem in. Direct na het bekendmaken van de uitslag ontplofte het Tahrirplein in Caïro.

De feestvreugde zal waarschijnlijk van korte duur zijn. Want ondanks de overwinning van Mursi duurt de politieke onzekerheid in het land voort. De afgelopen dagen hebben achter de schermen onderhandelingen plaatsgevonden tussen de moslimbroederschap en de Hoge Raad van de Strijdkrachten (SCAF). De overwinning van Mursi was al enkele uren na de tweede ronde van vorige week, op basis van officieuze cijfers, bekend. Maar de kiescommissie stelde de officiële aankondiging uit tot zondag.

Over wat er tussen de moslimbroederschap en de SCAF is afgesproken, zijn geen nadere mededelingen gedaan. Verschillende bronnen zeggen dat de onderhandelingen voornamelijk gingen over de bevoegdheden van de nieuwe president. Want ondanks de overwinning Mursi blijven er veel vragen over zijn macht onbeantwoord.

Kort na de verkiezingen van vorige week hebben de militaire machthebbers in een decreet de bevoegdheden van de nieuwe president stevig ingeperkt. Voor bijna alles zal hij de toestemming van de SCAF moeten vragen.

Zo houdt de SCAF de controle over de wetgevende macht, over de begroting, over defensie en Buitenlandse Zaken, totdat een nieuw parlement is gekozen. Eerder deze maand werden de parlementsverkiezingen van januari ongrondwettelijk verklaard. Inmiddels is het parlement ontbonden. Ook heeft het land nog steeds geen nieuwe grondwet.

Hoe dan ook houdt de SCAF, die beloofd heeft op 30 juni 
de macht over te dragen aan een burgerregering, de werkelijke macht in de Egyptische 
politiek in handen. Daar ver-
andert de verkiezing van een 
burgerpresident niets aan.

De Egyptenaren willen orde, maar niet de oude. Nadat de politie op 28 januari 2011 uit het straatbeeld verdween, is de veiligheid nooit volledig hersteld. De criminaliteit is zelfs enorm toegenomen. De onrust is ook voortgekomen uit de economische crisis in het land. Volgens veel Egyptenaren is dat het gevolg van de opstand van vorig jaar.

Ook zal Mursi moeten afrekenen met het gehate veiligheidsapparaat in Egypte en dat zal zich niet zonder slag of stoot gewonnen geven. Want de leden zijn nog steeds trouw aan het regime-Mubarak. Mursi zal de revolutionaire krachten moeten bundelen om echt een alternatief te zijn voor de militairen.

De komende maanden zijn cruciaal voor zijn geloofwaardigheid. Als hij faalt hebben de aanhangers van het oude regime een reden om de nieuwe weg die Egypte is ingeslagen te dwarsbomen. Mursi kan daar alle hulp van de wereld bij gebruiken.