Als de complete order in 2005 is afgeleverd, rijden er 668 van deze moderne rijtuigen rond. Dat is een kwart van het totale NS-reizigersmaterieel. De NS bestelde in 2000 en 2001 in totaal 378 dubbeldeksrijtuigen. Het gaat om de treinen met de karakteristieke ”knik” in de flanken. Halverwege de jaren negentig kwamen er al 290 rijtuigen van dit type op de baan. Met 128 van de nieuwe rijtuigen worden de bestaande treinstellen verlengd. Met de overige 250 nieuwgebouwde rijtuigen worden nieuwe treinen samengesteld.

Belangrijkste kwaliteitskenmerken van de nieuwe treinen zijn airconditioning, aanpassing van het zitcomfort aan de wensen van de klant (meer coachopstelling: de stoelen achter elkaar in plaats van tegenover elkaar) en een geavanceerd diagnosesysteem waarmee de machinist storingen eenvoudig en snel kan lokaliseren. Verder zijn de treinen voorbereid op de mogelijke invoering van de nieuwe bovenleidingspanning van 25.000 volt. Het Nederlandse spoorwegnet is nu nog uitgerust met 1500 volt.

Naast de bestelling van deze dubbeldekkers heeft NS opdracht gegeven voor de modernisering van 316 enkeldeks intercityrijtuigen. Van deze rijtuigen worden er 22 omgebouwd tot zogenaamd stuurrijtuig, het eerste exemplaar werd ook gisteren afgeleverd. Er zit een machinistencabine op waar vanuit de locomotief kan worden bediend. Bij eindpunten van een lijn of bij stremmingen hoeven dan niet langer ingewikkelde rangeerbewegingen met de locomotief te worden uitgehaald. Met een stuurrijtuig en de locomotief als duwer is een intercitytrein in het vervolg veel flexibeler, met name bij verstoringen in de treinenloop.

De honderdste dubbeldekker en het eerste enkeldeks stuurrijtuig werden gisteren gepresteerd in het Spoorwegmuseum aan de Maliebaan in Utrecht. Dat museum meldde bij die gelegenheid dat het op 8 september dicht gaat voor een grootscheepse verbouwing die anderhalf jaar gaat duren. De verbouwing kost in totaal 32 miljoen euro.

Voor dat geld verrijst op het museumterrein onder andere een gebouw van 11.000 vierkante meter. Nu nog staan de meeste locomotieven onder perronkappen. Hierdoor zijn ze overgeleverd aan de invloeden van weer en wind en ontstaat er roestvorming. In de nieuwe plannen wordt de tuin kleiner en het gebouw groter. Het totale museum beslaat 4 hectare. Aan de verbouwing ging een lange periode van overleg met omwonenden vooraf.

Een dag voor de sluiting rijden de locomotieven het museum uit naar een andere locatie. Hier worden ze tijdens de verbouwing niet tentoongesteld.