Prinses Carolina en Albert Brenninkmeijer zijn op 21 april in Wijk bij Duurstede, de woonplaats van prinses Irene, al voor de wet getrouwd. De twee hebben elkaar tijdens een Zwitserse skivakantie met wederzijdse vrienden leren kennen. Omdat ze beiden in het buitenland woonden, bleef de relatie onopgemerkt en kwam de aankondiging eind vorig jaar van de verloving voor de buitenwereld als een verrassing. Tot het burgerlijk huwelijk was er ook geen foto beschikbaar van het paar, dat erop rekent na de bruiloft weer uit de schijnwerpers te treden.

De in Nijmegen geboren Maria Carolina de Bourbon de Parma trad in Nederland eigenlijk alleen naar buiten bij familiefeesten. Ze werd door haar neven regelmatig gevraagd een rol te spelen op hun bruiloften of als meter van hun kinderen. De ‘markiezin van Sala’, zoals Carolina’s titel in het hertogdom Parma luidt, werkt voor de VN-organisatie die de humanitaire hulp coördineert. Ze heeft daardoor op verschillende plekken op de wereld gewoond.

Geen plaatsen waar je meteen een telg uit een van de voornaamste Europese koninklijke families zou verwachten: Eritrea, Zimbabwe en ook in de Palestijnse gebieden. Daar werkte ze in vluchtelingenkampen, op een dieet van falafel en sterke Arabische koffie. Zwaar werk, maar een kwestie van ‘noblesse oblige’ volgens Carolina. „Het is het logische gevolg van onze opvoeding en van de familietraditie.”

Tien jaar geleden koppelden Spaanse media de prinses aan de toen eveneens nog ongehuwde Spaanse troonopvolger Felipe. De geruchten waren zo stevig dat het secretariaat van prinses Irene zich geroepen voelde de geruchten te weerspreken.

„Niets in het leven is nu eenmaal onmogelijk”, had haar vader prins Carlos Hugo geantwoord op vragen over de mogelijkheid van een verbintenis en dat zette zelfs de serieuze Spaanse pers in beweging. Carolina hield haar mond. „Ik ga niet in op geruchten”, liet ze weten.