Dingemanse bezocht vorige maand op uitnodiging van een plaatselijke predikant enkele Tamilgemeenten in de Noordelijke en de Oostelijke Provincie in Sri Lanka. De evangelisatieconsulent gaf er onderwijs over huwelijk, gezin en opvoeding.

Hij kwam onder de indruk van de „geestelijke groei” in de gemeenten. „De Tamils leven 
armoedig, maar de kerk bloeit er. Christenen getuigen vrijmoedig te midden van de hindoebevolking. Een man die drie jaar geleden tot geloof kwam, gaat nu met de Bijbel het land in om het Evangelie te verkondigen. Zo zijn er meerderen. In het dorp waar wij verbleven was eerst één kerk, nu zijn er zeven.”

Hoe verklaart Dingemanse de sterke groei? „De liefde van de gemeenteleden trekt buitenstaanders. Een vrouw vertelde diep in de put te hebben gezeten. Ze zocht hulp bij een hindoepriester, maar ving daar bot. Christenen hielpen haar, hoewel ze wisten dat ze hindoe was. Dat maakte dat ze ook besloot christen te worden.”

Daarnaast doet het Woord veel kracht, zag Dingemanse. „Op een zaterdag gaf ik cursus in een lokaal met open ramen. Buiten luisterden veel mensen mee. Aan het einde van de dag kwam een hindoeman op me af. Hij zei iets gehoord te hebben over Jezus en wilde daar graag meer over weten. Ik nodigde hem uit om naar de kerk te komen. De volgende dag zat hij er. De kracht die er van het Woord uitgaat, greep me erg aan.”

Enige Koning

Met vervolging krijgen ex-hindoes over het algemeen niet te maken. „Het hindoeïsme is geen agressieve godsdienst, maar een veelgodendom. Het gevaar daarvan is dat hindoes kunnen denken: „We nemen Jezus er wel bij.” Daarom is het belangrijk te benadrukken dat Jezus de enige Koning wil zijn.”

Volgens de evangelisatieconsulent is de kerk puur inheems. „De gemeente zingt geen gospelleideren, maar eigen gezangen. Het is echt heel bijzonder om zo’n dienst bij te wonen, midden in de jungle van Sri Lanka.”

Wat hem het meest bijblijft is de respons van de gemeente na de preek. „Mensen blijven na de dienst in de kerk. Sommigen komen naar voren om te vertellen wat de prediking hun heeft gedaan. Elke dienst zijn er wel zo’n tien tot twintig personen die aangeven meer te willen leren over God. Anderen
vragen gebed, voor hen persoonlijk, voor familie, voor het land.”

Schuur

In de Tamilgemeenten is het gebruikelijk dat leden hun ongelovige kennissen mee naar de kerk nemen. „Zo’n 30 procent van de bezoekers bestaat meestal uit niet-gelovigen. Dat is toch fantastisch? Echt een voorbeeld voor ons in Nederland.”

Wat neemt Dingemanse mee van zijn bezoek? „De combinatie van een helder Evangelie en een warme gemeenschap. Die twee dingen moet de kerk vasthouden. Daarnaast dat de kwaliteit van leven niet afhangt van de omstandigheden. Een predikant liet mij vol trots zijn onderkomen zien. Het gebouwtje was niet groter dan mijn schuur. Hij glunderde helemaal. Zo weinig bezittingen en dan zo gelukkig, dat vind ik heel
bijzonder.”

Bij de christelijke Tamils is het de gewoonte dat de persoon die afscheid neemt een zegen vraagt voor het gezin. Dingemanse heeft dat gebruik overgenomen. „Het is goed om het gebed vaker en op een natuurlijke manier te integreren in het dagelijks leven.”