Elke vrijdagavond ontmoeten koptisch-orthodoxe jongeren elkaar. In het koptisch cultureel centrum Maria Mercurius in Amsterdam-Noord komen ze samen om na te denken over hun geloof of over maatschappelijke thema’s.

Woensdagavond is dr. Ramez Elias te gast bij de jongeren. Eind april werd hij als eerste kopt benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn werk als kinderarts en zijn vrijwilligerswerk met kinderen die een lichamelijke beperking hebben.

Iets na zeven uur druppelen de bezoekers binnen. De priesters worden door de jongeren begroet met een lichte buiging en een snelle kus op de hand. Net als een doorsnee gereformeerde jeugdverenigingsavond begint de bijeenkomst met gebed en Bijbellezing. De gebeden en de Schriftgedeelten, Psalm 116, 121 en 122 en Lukas 4:38-44, staan in het Nederlands geprojecteerd op een scherm. De bezoekers zeggen ze gezamenlijk op zangerige toon op. De meeste jongeren doen uit volle borst mee. Enkelen hebben meer aandacht voor hun smartphone.

Een powerpointpresentatie toont de levensloop van dr. Ramez. Vervolgens interviewen drie jongeren de gepensioneerde kinderarts en wordt hij toegesproken door een aantal personen uit de koptisch-orthodoxe gemeenschap. Tot slot heeft dr. Ramez een boodschap voor de Egyptische jongeren, de tweede generatie kopten in Nederland. „Jullie moeten voortzetten wat wij hebben opgebouwd. Daarin hebben jullie een voorsprong op ons, omdat jullie het land en de cultuur kennen. Ik ben ervan overtuigd dat velen van jullie een onderscheiding zullen ontvangen.”

Abanoub Hanna (15) en Marco Khalil (14) komen graag naar de jongerenavonden, zeggen ze op de receptie na afloop van de bijeenkomst. De beide jongens zaten tot en met hun 13e op de zondagsschool. Sinds een jaar bezoeken ze de Sint-Petrusgroep, voor jongeren van 14 tot 18 jaar. Abanoub: „Ik ben liever hier dan dat ik me op de bank zit te vervelen. De bijeenkomsten zijn heel inspirerend. Ik leer veel over de Bijbel en de samenleving.” Marco: „Vorige maand hebben we nagedacht over het huwelijk. Ik heb geleerd dat ik beter niet te jong verliefd kan worden.”

Ondanks het feit dat de jongens allebei al jaren in Nederland wonen, op een Nederlandse school zitten en Nederlandse vrienden hebben, voelen ze zich ten diepste Egyptisch. Abanoub: „Onder Egyptenaren kan ik echt mezelf zijn. Op schoolfeestjes doe ik niet mee met dansen, omdat ik daar moeite mee heb. Nederlandse medeleerlingen vinden dat dan een beetje raar. Aan mijn Egyptische vrienden hoef ik het niet uit te leggen.”

Jeugdwerker Kirolos Abdalla (21) vindt het belangrijk om op de bijeenkomsten de jongeren iets mee te geven van de geschiedenis en de geloofsleer van de Koptisch-Orthodoxe Kerk. „Ik wil hun laten zien dat het geloof geen beperking is, maar dat het hen kan leiden en sturen in het leven.” Regelmatig organiseren de koptische jongeren activiteiten, zoals films kijken, spelletjes spelen en sporten. Ook gaan ze dagjes uit en elk jaar een paar dagen op vakantie naar een Europese stad.

Studente klinische psychologie en rechten Martha Salib (20) is lid van de groep voor jongeren van 18 jaar en ouder. „Ik kom er voor het onderwijs. Ik wil graag weten hoe Jezus heeft geleefd, hoe ik zelf kan geloven en hoe ik mijn geloof kan uitdragen in mijn omgeving. Weinig mensen weten wat het christendom, laat staan het koptische geloof, inhoudt.”

Wat maakt haar anders dan haar leeftijdsgenoten? „Die zoeken hun genot in tijdelijke zaken. Een feestje maakt of breekt hun dag. Zij hebben geen duidelijk doel in hun leven. Ik weet dat er meer is dan het aardse.”

Dit is het zesde deel in een serie over koptische christenen in Nederland. Vrijdag in de bijlage PuntKomma de laatste aflevering.