Dat maakte The Wallstreet Journal deze week bekend op basis van satellietbeelden en verhalen van ontsnapte Noord-Koreanen. Verder zijn onlangs twee rapporten van de Verenigde Staten en Zuid-Korea verschenen over de problematiek in Noord-Korea.

In het uiterst gesloten land zijn meer dan 200.000 mensen veroordeeld tot het wonen en werken in de gruwelijke omstandigheden van de werkkampen. De tientallen kampen herbergen 50.000 tot 70.000 christenen. Veel gevangenen overleven hun straf niet.

Enkele maanden geleden werd bekend dat de vervolging in het land mogelijk zou worden geïntensiveerd. Toen Kim Jong Un zijn vader Kim Jong Il opvolgde, liet hij weten dat inwoners die illegaal het dictatoriaal geregeerde land zouden verlaten, de gevangenis zou wachten. Maar niet alleen zij zouden worden gearresteerd in het nieuwe edict. Ook familieleden zijn hun leven niet meer zeker.

Veel kampen zijn opgezet in de onherbergzame gebieden in het noorden van het land. De verdachten worden vaak zonder vorm van proces veroordeeld. Strafbare feiten als het schenden van een foto van de Noord-Koreaanse leiders of het bijwonen van een kerkdienst, worden niet gecontroleerd. Sommige kampen zijn zo groot als grote Europese steden.

Het kampleven is zeer wreed. Seksueel misbruik van vrouwen komt veel voor. Gevangenen maken lange dagen in mijnen en fabrieken en leven in barakken zonder sanitair of verwarming. Wie de regels niet opvolgt, kan rekening op marteling of de doodstraf. Er heerst een continue angst.

Het gebrek aan eten leidt tot gruwelijke gebeurtenissen. Een vrouwelijke gevangene, inmiddels gevlucht, weet te vertellen dat in Kamp 18 een gevangene haar dochter doodsloeg en het lichaam kookte in een pan. Het laatste wat ze zag van de vrouw was dat ze gegrepen werd door de bewakers. Een andere vrouw weet te vertellen dat bij een kamp in Pyongyang zoveel lijken zijn begraven, dat de grond veerde toen ze er over heen moest lopen.

Noord-Korea ontkent het bestaan van de kampen.

De satellietbeelden van de strafkampen zijn hier te zien.