Dat blijkt uit een analyse die De Nederlandsche Bank (DNB) op verzoek van staatssecretaris Frans Weekers (Financiën) heeft gemaakt. De bewindsman stelde vrijdag de Tweede Kamer in kennis van de bevindingen van DNB. De toezichthouder houdt wel de nodige slagen om de arm. Het gebruikte model kent een ruime foutmarge en er zijn gunstiger scenario’s denkbaar.

In het slechtste scenario drukt een bankenbelasting met een opbrengst van 600 miljoen euro de kredietverlening met ongeveer 20 miljard euro per jaar. Banken kampen toch al met slechte marktomstandigheden en hogere liquiditeitseisen en houden dan helemaal weinig over om uit te lenen.

Een ander scenario, dat uitgaat van een normale situatie waarin banken de kosten van de bankentaks volledig doorberekenen aan de klanten, heeft minder zware gevolgen. De kredietverlening daalt in dat geval ook, maar dan met in totaal 10 miljard euro over een periode van 10 jaar. De daling van consumptie, investeringen en huizenprijzen kan dan beperkt blijven tot 1 à 2 procent. DNB noemt dit scenario „momenteel minder realistisch”.

Het daadwerkelijke effect van de bankenbelasting zal volgens de centrale bank „ergens tussen deze twee scenario’s in liggen”. Maar ook dan is de bankentaks volgens DNB „slecht verenigbaar met de wenselijkheid de kredietverlening voor huishoudens en het bedrijfsleven op peil te houden”.

De toezichthouder wijst er ook op dat de bankenbelasting het voor banken lastiger maakt om te voldoen aan de strengere eisen die aan hun kapitaalbuffers worden gesteld. „De belasting bemoeilijkt de opbouw van buffers en verkleint zodoende de weerbaarheid van de financiële sector.” Daarmee doet de maatregel „afbreuk aan het maatschappelijk doel van een veiliger bankwezen”, stelt DNB.

Om de pijn te verzachten is volgens Weekers besloten de invoering van het voorgefinancierde depositogarantiestelsel met een jaar uit te stellen. Daardoor hoeven de banken pas volgend jaar juli te beginnen met de opbouw van een potje waaruit spaarders worden gecompenseerd als een bank omvalt. Dat scheelt de banken het komende jaar waarschijnlijk een paar honderd miljoen euro.