„Velen zien in de charismatische vernieuwing een medicijn tegen de secularisatie. Nog afgezien van de Bijbelse bezwaren die tegen het charismatische denken kunnen worden aangevoerd, is het van belang te weten dat sociologisch onderzoek laat zien dat de enige merkbare invloed van de charismatische beweging is dat christenen hierdoor veelal van hun leerstellige achtergrond zijn losgeweekt. De charismatische beweging blijkt de secularisatie eerder te bevorderen dan te remmen. Daar waar de charismatische beweging aan invloed wint, komt vermaak in de plaats van Bijbels onderwijs, wordt de christelijke geloofservaring losgemaakt van de christelijke leer en daarmee van haar waarde beroofd. Verder wordt de centrale plaats van de prediking overgenomen door die van het lied, waarbij de gezongen liederen zelf geen recht doen aan de inhoud van de Bijbelse boodschap.

In de laatste decennia hebben mensen zich massaal afgekeerd van de christelijke kerk. Niet zozeer omdat zij ervan overtuigd raakten dat het christelijke geloof intellectueel onhoudbaar was, maar omdat zij de relevantie ervan niet konden inzien. We mogen ervan overtuigd zijn dat het christelijke geloof intellectueel houdbaar is en ook relevant is. Het verstand als zodanig kan ons niet laten zien wat waar is of niet. Het is niet meer dan een instrument. Niemand gebruikt zijn verstand op een neutrale wijze. Een christen wenst zijn verstand te onderwerpen aan de openbaring van God in Zijn Woord, terwijl de gemiddelde Europeaan zijn verstand laat ketenen door de gedachte dat de mens zelf de maat is van alle dingen.”