Krimpoperatie COA loopt vertraging op
De krimpoperatie waardoor 37 asielzoekerscentra in heel Nederland moeten sluiten en drie centra opvangplaatsen moeten inleveren, loopt vertraging op. Het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA), dat de operatie moet uitvoeren, heeft de logistieke gevolgen onderschat.
Dat heeft hoofddirecteur H. Janssen geschreven in een brief aan medewerkers van het COA. De vertraging is bedoeld om „de gevolgen van de krimp voor asielzoekers en medewerkers tot te beheersen proporties terug te brengen", schrijft Janssen. Hij weet nog niet wat de vertraging precies betekent en welke centra later dan verwacht sluiten.
De oorzaak van de vertraging is de trage uitstroom van asielzoekers. De verwachting was dat zich problemen zouden voordoen maar het COA ging ervan uit dat die „door tijdsverloop opgelost konden worden". „Daarin hebben we ons helaas vergist en zijn we iets te ambitieus geweest", aldus Janssen.
Het was aanvankelijk de bedoeling dat de operatie in april 2004 klaar zou zijn. Hierdoor zouden zeshonderd arbeidsplaatsen extra verdwijnen, en de capaciteit zou teruglopen tot 37.000 opvangplaatsen medio 2004, in plaats van de geplande 50.000. De reden voor de krimp is de afname van het aantal vluchtelingen dat in Nederland asiel vraagt.
De vertraging gaat het ministerie van Justitie geld kosten. Dit departement betaalt het COA een bedrag per asielzoeker per dag. Als de uitstroom van asielzoekers langer duurt dan gepland, moet Justitie dus langer betalen. Volgens Janssen is de minister van Justitie „op de hoogte van het feit dat extra geld nodig is om de krimp te financieren".
VluchtelingenWerk heeft van meet af aan gezegd dat het tempo van de krimp te hoog was, zei een woordvoerster in een reactie. Dat het nu langzamer gaat is „wel mooi", maar nog steeds zijn de asielzoekers de dupe. Bij de keuze voor een, al dan niet tijdelijk, nieuw centrum zijn financiële motieven leidend, meent de zegsvrouw. Ook kijkt het COA naar de regionale spreiding. Er wordt nauwelijks rekening gehouden met de belangen van de asielzoeker, zoals een medische behandeling, een eindexamen of kennissen in de buurt.
Bovendien moet de asielzoeker zelf de verhuizing regelen. Hij krijgt een treinkaartje maar moet zelf maar zien hoe hij zijn spullen in het nieuwe opvangcentrum krijgt. Volgens de woordvoerster zit bijna de helft van de asielzoekers langer dan drie jaar in de opvang. „In die tijd kun je heel wat spullen verzamelen: een kastje, een tv, een fiets."