In 2010 aanvaardde de generale synode van de CGK het visie­document. Wel moesten nog enkele aanpassingen worden doorgevoerd, wat nu is gebeurd. De brochure is te downloaden op de website van het deputaatschap.

”Voorgoed verbonden” werkt in 32 pagina’s „de onuitwisbare en onopgeefbare band van ook onze kerken met het Joodse volk” uit. De brochure begint met tien stellingen. Zo gaat het over de schuld van de kerk, zoals vermeld in stelling 7: „Diep ootmoedig erkennen wij de schuld van de kerk in hoogmoed, traagheid en vormen van antisemitisme.” In de toelichting wordt hierbij aangegeven: „Verbondenheid, zoals we die in de laatste decennia steeds meer zijn gaan zien, houdt ook in: erkenning van elkaars eigenheid en respect voor elkaar. De kerk schaamt zich niet voor het Evangelie, maar erkent ook dat ze in het verleden toch te veel de indruk heeft gewekt dat Israël het Woord van God nooit ontvangen zou hebben. Weliswaar heeft Israël Jezus als de Messias verworpen, maar het verbond, de beloften en de roeping zijn gebleven.”

Christenen met hun verbondenheid aan het Evangelie kunnen ontmoeting zoeken met Joden, aldus stelling 8: „Diep bewogen zoeken wij de ontmoeting met Israël en willen ons daarin voor het Evangelie niet schamen.” In de toelichting bij deze stelling wordt aangegeven: „In de ontmoeting met Israël beseffen wij dat Israël ons vóór was bij het ontvangen van Gods woorden. Het heil is uit de Joden, zei Jezus tegen de Samaritaanse vrouw. Dat besef zet de toon voor onze ontmoeting met Israël.”

De verzoening in Christus is volgens stelling 9 „een geschenk met persoonlijke maar ook politieke perspectieven.” De schrijvers stellen: „In (de stichting van) de staat Israël denken wij voorzichtig iets te bespeuren van een bewijs van Gods trouw en een teken van hoop. Bovendien dient deze staat erkend te worden vanuit het internationale volkerenrecht.” Maar ook Palestijnen hebben recht van bestaan, vervolgt de brochure. „Historisch gezien hebben ook zij recht op leefruimte in het ”heilige land”. Israël een veilige staat gunnen, verzoening bewerken tussen Israëli’s en Palestijnen, Joodse en Arabische christenen bij elkaar brengen en hun leren elkaar te aanvaarden en verder te helpen op de weg van de vrede – dat is een enorme opgave. Daaraan mag biddend gewerkt worden, in het vertrouwen dat Gods wereldverzoenende werk om Christus’ wil ook voltooid zal worden.”