Sinds het einde van de oorlog in Bosnië in 1995 mochten de verdreven moslims altijd in Srebrenica stemmen, omdat de internationale gemeenschap vond dat de „etnische zuiveringen” niet mochten worden beloond. Voor de oorlog woonden er 75 procent moslims in de Oost-Bosnische stad. De Hoge Vertegenwoordiger van de internationale gemeenschap in Bosnië, Valentin Inzko, wil dit jaar alleen nog maar kiezers in Srebrenica laten stemmen die er ook echt wonen.

Als de uitzonderingsregel niet meer wordt toegepast, krijgt de stad in oktober hoogstwaarschijnlijk een etnische Serf als burgemeester. De beoogde kandidaat, Radomir Pavlovic, ontkent dat de Serven na de val van de enclave in 1995 genocide hebben gepleegd. Volgens Durakovic zou zijn verkiezing betekenen dat „de volkenmoord voltooid” wordt.

Het Bosnisch-Servische leger veroverde de Oost-Bosnische moslimenclave Srebrenica op 11 juli 1995. Daar waren tienduizenden moslims uit de wijde omtrek samengestroomd. De blauwhelmen van het Nederlandse VN-bataljon Dutchbat konden niet voorkomen dat meer dan 7000 moslimmannen en -jongens werden gedood.

Na de volkenmoord werd eind 1995 het Vredesverdrag van Dayton gesloten, waarbij Republika Srpska Srebrenica mocht houden. Na de oorlog keerden de moslims eerst mondjesmaat terug naar het stadje. Het waren vooral ouderen die de laatste levensfase op hun geboortegrond wilden doorbrengen. Inmiddels bestaat de bevolking van circa 7000 zielen volgens de burgemeester voor de helft uit Serven en voor de helft uit moslims. Maar omdat de Bosnisch-Servische autoriteiten de moslims discrimineren qua sociale voorzieningen, staan veel moslims ingeschreven in het andere landsdeel, de moslim-Kroatische federatie. Daardoor is er momenteel een Servische meerderheid van 60 procent van de op kieslijsten geregistreerde inwoners van Srebrenica.