Eigenlijk begrijpen maar weinig mensen in Suriname wat Bouterse met deze laatste zet van hem wil bereiken. Velen zijn van mening dat hij daags voor het oordeel dat de krijgsraad op 13 april zal vellen in de kwestie van de Decembermoorden in feite schuld bekent. Immers, zo wordt geoordeeld, als hij overtuigd is van zijn onschuld zou hij nu geen paniekvoetbal spelen.

Het argument van de indieners van het wetsvoorstel, dat er met het verlenen van amnestie rust in de samenleving zal worden gebracht en de ontwikkeling van Suriname zal worden versneld, gaat er bij menigeen al helemaal niet in. Sterker nog, het zorgt al twee weken voor enorme onrust. Bovendien hebben belangrijke donoren hun afschuw uitgesproken en Bouterse gewaarschuwd dat hij het recht zijn loop moet laten hebben. En in politiek Den Haag zal men wel twee keer nadenken alvorens projecten in Suriname te ondersteunen.

Opmerkelijk is dat de voorstanders in het parlement hier absoluut geen oor voor hebben. Ook het gegeven dat de amnestie in strijd is met tal van internationale afspraken die Suriname heeft geratificeerd, maakt geen indruk. Het belang van ”Baas Bouterse” weegt in hun ogen zwaarder dat het schenden van internationale verdragen.

Bouterse dreigt door de wet erdoor te drukken in het parlement, zichzelf flink in de vingers te snijden. Zijn regering heeft sinds het aantreden in augustus 2010 volgens veel mensen zeker niet slecht gepresteerd en behoorlijk wat daadkracht getoond. Maar door de rechtsstaat te minachten, wordt al dat vertrouwen bij een meerderheid van de bevolking in één klap weggevaagd. De rekening zal hij bij de eerstvolgende verkiezingen, in 2015, ongetwijfeld gepresenteerd krijgen.

Als de regering de rit tenminste uitzit, want ook binnen de coalitie en zelfs zijn eigen Nationale Democratische Partij is niet iedereen gelukkig met de amnestieverruiming.

Oppositiepartijen, juristen, nabestaanden en andere opposanten hebben al aangekondigd op alle mogelijke manieren te zullen proberen het besluit ongedaan te maken. Daarbij wordt vooral gehoopt op een veroordeling van de regering door internationale organisaties op het gebied van mensenrechten en rechtspraak waar Suriname bij aangesloten is. Maar tot die tijd blijft Bouterse wat hij al dertig jaar is: een vrij man, die wel zijn macht moest misbruiken om die status te behouden.