Dat schreef staatssecretaris Bleker (EL&I) woensdag aan de Tweede Kamer. Hij antwoordde daarmee op Kamervragen die Dijkgraaf (SGP) en Wiegman (ChristenUnie) deze week stelden na een bericht in de Barneveldse Krant, zaterdag. Daarin stond dat er documenten uit het dossier over mond-en-klauwzeer (MKZ) uit 2001 zijn vernietigd, terwijl die van belang kunnen zijn in lopende beroepsprocedures.

Bleker schrijft dat er geen documenten zijn vernietigd uit de MKZ-crisis. Maar ze bestaan ook niet meer: ze zijn digitaal overschreven, blijkt uit de brief. Het gaat om laboratoriumvoorschriften voor het uitvoeren van diagnostische tests uit 2001; werkinstructies waar in detail wordt voorgeschreven hoe een bepaalde test uitgevoerd dient te worden. Inhoudelijk gaat Bleker nog niet op de zaak in vanwege de bezwaarschriftprocedures die nog lopen.

Kamperveners betwijfelen, net als boeren in Kootwijkerbroek, of er in 2001 terecht dieren zijn geruimd in hun dorp. Op dertien bedrijven in Kamperveen werd vee gedood. Vandaag werd in Den Haag een hoorzitting gehouden over deze kwestie. Op 11 april volgt een hoorzitting over Kootwijkerbroek.

Net als in de zaak Kootwijkerbroek bepaalde het College van Beroep voor het Bedrijfsleven (CvBB) in 2008 dat de veehouders in Kamperveen inzage moesten krijgen in alle stukken waarop het ministerie destijds zijn besluiten tot ruiming baseerde. Een deel van die stukken blijkt er nu dus niet meer te zijn.

„Een woordspelletje” noemt Lau Jansen het antwoord van Bleker in zijn brief aan de Kamer. Jansen is bestuurslid van de Stichting MKZ Crisis Kootwijkerbroek. Bij Kamperveen raakte hij eerst als geïnteresseerde betrokken; gaandeweg werden „de belangen overlappend” en vandaag voerde hij voor een deel het woord op de hoorzitting. „Of de documenten nu vernietigd of overschreven zijn: belangrijk is dat niet meer aan de bewijsopdracht van het CvBB kan worden voldaan.”

Burgers in de Europese Unie hebben het recht tot inzage van stukken waarin besluiten zoals het ruimen van vee worden uitgelegd. Dat was het „breekijzer” voor boeren om het complete MKZ-dossier te mogen inzien, benadrukt Jansen. „Het ministerie kreeg een bewijsopdracht, maar die is onuitvoerbaar zonder die documenten.”

De overschreven documenten zijn „ongelooflijk relevant”, zegt hij. „Ze konden antwoord geven op twee cruciale vragen: hoe zijn die testen in 2001 uitgevoerd, en welke conclusies moet je aan de uitkomst verbinden?”

Op de hoorzitting werd voor het eerst toegegeven dat de diagnose van MKZ in Kamperveen niet door een bevoegde dierenarts werd gesteld, meldt Jansen. Verder blijkt er destijds in Kamperveen geen smetstof –oftewel het MKZ-virus zelf– te zijn aangetroffen, maar alleen antistoffen. Ook werd bij de besmetverklaring in Kamperveen vanwege tijdsdruk een „verkorte versie” van tests uitgevoerd.