De Waarheidsvriend
In De Waarheidsvriend, het orgaan van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk, blikt ds. H. Liefting terug op het huwelijk van prins Friso en Mabel Wisse Smit. De predikant van de Oude Kerk in Delft, waar het paar in 2004 trouwde, stond zondagochtend stil bij de zorgelijke situatie van de prins.
„Onwillekeurig denk je terug aan 2004, aan de huwelijksdienst in de Oude Kerk van Delft. Nog steeds prijkt daar de foto van een gelukkig bruidspaar.
Tijdens de huwelijksdienst werd uit een brief van prinses Mabel geciteerd: „Het vertrouwen in God zit bij mij zo diep dat dit geloof het telkens toch weer wint van alle tegenslagen en teleurstellingen.” En dan ineens zijn die tegenslagen en teleurstellingen er levensgroot. Ten diepste blijft er maar Eén over op Wie we echt kunnen terugvallen. Vooral in de Delftse situatie rond de Oude Kerk komt de vraag boven hoe als christelijke gemeente de schokkende berichten een plaats te geven. Druk vanuit de wereld van de media maant je tot extra voorzichtigheid en piëteit. Aan de andere kant wil je als kerk je boodschap ook graag doorgeven en wil je een muur van gebed vormen rond de zo zwaar aangevochten koninklijke familie. (…)
De tekstkeuze voor zondagochtend was al via het kerkblad bekendgemaakt: Markus 10:32a: „En zij waren op de weg, opgaande naar Jeruzalem; en Jezus ging hen voor.” Een gedeelte dat op de nieuwe situatie gelukkig voldoende toepasbaar is. De Heere Jezus gaat met Zijn discipelen op naar Jeruzalem. Terwijl Hij dáár juist Zijn uitgang moet volbrengen. Een neerwaartse weg, zouden we denken. Toch gaat Hij op, vanuit de vreugde om Zijn hoge roeping te volbrengen: Zijn ziel te geven tot een losprijs voor velen. Duizelingwekkende zondaarsliefde is dat.
Zo kan een neerwaartse weg in geestelijk opzicht een opgaande weg zijn. Dat geldt ook voor een weg van lijden en tegenslagen en teleurstellingen. Zijn dat niet vaak de wegen waarin God aan de ene kant afbreekt, maar juist aan de andere kant opbouwt? Bovendien, geen enkele volgeling van de Kruisdrager ontloopt iets van het gewicht van het kruis.
Wie denkt hier niet aan Bonhoeffer, die zei dat het kruis voortspruit uit de gebondenheid aan Christus. Het kruis is niet iets toevalligs, maar noodzakelijk voor een christen. We zijn immers niet meer dan onze Meester. In Markus 10 zien we dat Jezus de weg naar Jeruzalem niet alleen aflegt. Nee, samen met Zijn discipelen. Zo heeft ook de christelijke gemeente samen op te trekken met hen die lijden, in het bijzonder nu ook met ons koningshuis. Het is onze hartelijke wens en bede voor de leden van de koninklijke familie dat de diepe weg die ze momenteel gaan, een weg mag zijn waarin ze zich gedragen mogen weten door anderen. Maar bovenal door de Heere God Zelf.”
