Nieuw boek Asia Bibi beschrijft gevangenschap om geloof
LAHORE – Van de terdoodveroordeelde Asia Bibi is onlangs een boek uitgekomen over haar gevangenschap. Haar memoires bevatten ook een niet eerder gepubliceerde brief. Ze schrijft aan haar man en kinderen: „Ik weet nog steeds niet wanneer ze me zullen ophangen, maar wees gerust mijn geliefden. Ik zal gaan met mijn hoofd omhoog, zonder angst, omdat onze Heer en de maagd Maria mee zullen gaan. Zij zullen me straks in hun armen nemen.”
Het boek ”Laat me hieruit” (”Sacadme de aquí”) is uitgegeven door de Spaanse uitgever Libros Libres. Asia Bibi schreef het boek met behulp van de Franse journalist Anne-Isabelle Tollet, zo meldden rooms-katholieke media als EWTN News.
Bibi werd in 2009 op overtreding van de Pakistaanse wetten op godslastering gevangen genomen. Het jaar daarop werd ze terdoodveroordeeld. Ze leeft in een afgesloten cel zonder ramen of sanitair. De blasfemiewetten zijn in Pakistan uitgegroeid tot een middel om religieuze minderheden te onderdrukken.
Totale angst
In de brief schrijft Bibi aan haar man Ashiq en haar kinderen Imran, Nasima, Isha, Sidra en Isham. „Sinds ik terug moest naar mijn cel en weet dat ik ga sterven, zijn al mijn gedachten bij jou, mijn lieve Ashiq, en jullie, mijn geprezen kinderen. Niets doet me meer pijn dan jullie alleen te laten in totale angst.”
Bibi spreekt elk kind aan in haar brief. Ze begint met haar oudste zoon Imran van 18 jaar. Vervolgens gaat ze verder met haar dochters Nasima (22), Isha (15), Sidra (13) en haar zoon Isham (9). „Mijn dochters”, schrijft ze, „ik hoop dat jullie het geluk hebben een man als je vader te vinden.”
„Mijn kinderen, als je de moed of het geloof in Jezus Christus verliest: betere dagen zullen je toelachen. Als ik in de armen van de Heere zal zijn, zal ik blijven waken over jullie. Maar alsjeblieft, ik vraag jullie vijf voorzichtig te zijn. Ik vraag jullie niet iets te doen dat moslims zou kunnen beledigen of de wetten van dit land zou kunnen schenden.”
Voor eeuwig liefhebben
Aan haar man Ashiq schrijft ze over het bijzondere huwelijk dat ze hadden. Bibi schrijft in de verleden tijd. Vrijkomen lijkt voor haar onmogelijk te zijn. „Ashiq, ik hield van je vanaf de eerste dag. En de 22 jaar die we samen hebben doorgebracht, bewijzen dat. Ik ben nooit gestopt om de hemel te danken dat ik jou vond. Ik ben gezegend dat ik een huwelijk heb dat was gebaseerd op liefde. Het was geen gearrangeerd huwelijk, zoals dat gebruikelijk is in onze provincie. We hadden beide persoonlijkheden die perfect op elkaar waren afgestemd. Kwaadsprekende mensen hebben ons pad gekruist. En nu ben je alleen met de vrucht van onze liefde. Houdt de dapperheid en trots van onze familie hoog.”
Ze besluit haar brief: „Ashiq, mijn lieve kinderen, ik verlaat jullie voor altijd, maar ik zal jullie liefhebben tot in alle eeuwigheid.”
