De meeste Iraniërs zijn bezorgd over de enorme prijsstijgingen. Die zijn mede het gevolg van de recent verscherpte westerse sancties tegen Iran. De VS en Israël dreigen bovendien met aanvallen, omdat Iran met zijn nucleair onderzoek massavernietigingswapens zou willen maken.

De verkiezingen zijn bovendien weinig opwindend omdat de voornaamste oppositie ze boycot. De stembusgang is daarom vooral een krachtmeting tussen de twistende facties binnen de regerende elite. Dat kan echter het politiek religieuze fanatisme in Iran naar nieuwe en onaangename hoogten drijven, wanneer de aanhangers van de ayatollah Ali Khamenei overtuigend winnen.

Deze ayatollah heeft als Opperste Gids het laatste woord in de republiek, tot groeiende ergernis van velen, inclusief tegenstanders van op westerse leest geschoeide democratische hervormingen: Khamenei’s voornaamste rivaal is geen democratische oppositieleider, maar president Mahmoud Ahmadinejad tegen wiens herverkiezing vooruitstrevend Iran in 2009 te hoop liep.

Vrijdag wordt Ahmadinejads positie niet door een ’groene’ massa van betogers bedreigd, maar door partijtjes van ’vastberadenen’ of ’hoeders der beginselen’. Die menen dat de Islamitische Revolutie (1979) door raspoliticus Ahmadinejad verkwanseld wordt en beter in handen is van strenge en wijze geestelijken. En die kunnen dan voorkomen dat bondgenoten van Ahmadinejad volgend jaar mee durven doen aan de presidentsverkiezingen.

De bedrukte stemming in het land wijst ondertussen op een voor de regerende elite beschamend lage opkomst. Kiezers worstelen met de vraag hoe ze zonder buitenlandse valuta met hun schaarse en steeds minder koopkrachtige rials (munteenheid) straks, 20 maart, het Perzische Nieuwjaar, Newroz, groots gaan vieren.

Tot overmaat van ramp voor de armen is de regering bezig een gul subsidiesysteem voor basisbehoeften, ingevoerd kort na de revolutie van 1979, te ontmantelen. De inflatie zal dit jaar naar verwachting minstens 16,5 procent bedragen, de groei van de economie hooguit 2,2 procent.