Donderdagochtend vond een herdenkingsdienst plaats voor de overtuigd katholieke vorst in de kathedraal van Brussel. Daarbij waren tal van politici, hoogwaardigheidsbekleders en de voltallige koninklijke familie aanwezig. De herdenking trok ook de belangstelling van enkele honderden burgers, die hun opwachting maakten voor de kathedraal.

’s Middags was er een academische zitting waar experts de balans opmaakten van de strijd tegen de mensenhandel, waarvoor Boudewijn zich sterk inzette. Verder was ook de hele dag de koninklijke crypte van het paleis in Laken opengesteld voor het publiek.

Speciaal voor de gelegenheid had Boudewijns weduwe, koningin Fabiola, een open brief geschreven. Daarmee wilde zij het beeld wegnemen dat haar echtgenoot een „sombere" man was. Zij omschrijft Boudewijn als „blijmoedig en nederig, maar met een open geest en liefhebbend". Fabiola spreekt verder over Boudewijn als haar „fel beminde" die haar nog steeds inspireert en noemt hem een „uniek geschenk".

In de open brief onder de titel ’Boudewijn, koning van mijn hart’ gaat de vroegere vorstin ook in op de moeilijke momenten in Boudewijns leven. Zo gaf hij zelf toe dat hij in 1948 eigenlijk totaal ongeschikt was om zijn door een oorlogsverleden omstreden vader Leopold III al op achttienjarige leeftijd op te volgen. Verder gingen de conflicten in de voormalige kolonie Kongo Boudewijn altijd erg aan het hart.

Zijn weduwe heeft de open brief ook gebruikt om de mythe uit de weg te ruimen dat Boudewijn het nooit goed kon vinden met zijn broer Albert, die hem is opgevolgd. De veel lossere Albert deelt volgens Fabiola dezelfde „fundamentele waarden" als zijn broer. Ook zouden beiden een „bijzondere genegenheid" voor elkaar hebben gehad.