Recensie: Hayo Boerema speelt Alain
Het honderdste geboortejaar van Jehan Alain was afgelopen jaar de aanleiding tot het verschijnen van ten minste drie integrales van zijn orgelwerken.
De Noorse organist Lars Notto Birkeland nam ze op in Oslo, Jan Hage reisde ervoor naar Angoulême, Hayo Boerema bleef gewoon in de Rotterdamse Laurenskerk. Dat Boerema ook Frans repertoire prima weet te vertalen op het grote Marcussenorgel bewees hij al eerder op cd’s met Vierne, Widor en Duruflé.
Jehan Alain, op 29-jarige leeftijd gesneuveld tijdens een oorlogsincident, was uiterst creatief en eigenzinnig, misschien wel geniaal. Oosterse ritmiek, mystieke sfeerschilderingen, bizarre momenten naast ernstige bezinning – het kleine oeuvre van Alain zit vol schrille contrasten.
Toch vindt zijn muziek wel ingang bij het publiek: zijn bekendste stuk, Litanies, wordt veel gespeeld, maar ook de Trois Danses, de Deux Danses à Agni Yavishta, de Deuxième Fantaisie en het Choral Dorien prijken op menig concertprogramma. Slechts enkele werken werden al tijdens het leven van de componist uitgegeven, latere uitgaven baseren zich vaak op schetsen en krabbels. Recent verscheen een nieuwe Bärenreiteruitgave van de orgelwerken, maar Boerema heeft daarnaast ook zelf bronnenonderzoek verricht.
Zijn spel valt op door ritmische precisie – en die is van levensbelang voor deze muziek. Franser dan we nu horen, kan het Marcussenorgel niet klinken. Dat we in de orgelklank soms toch nog wat Franse ”bite” missen, illustreert de grenzen van de vertaalslag. Speeltechnisch laat deze integrale niets te wensen over: dit is grote klasse! Boerema besluit elk van de twee cd’s met een geïmproviseerde hommage aan Alain.
Jehan Alain – Hayo Boerema; HAYO (197202); 2-cd; € 27,50; bestellen: www.hayoboerema.com
Hayo Boerema, orgel
Hayo Boerema, orgel
Hayo Boerema, orgel
Hayo Boerema, orgel