De betogers schreeuwden om gerechtigheid. Rakel Dink, de weduwe van Hrant, liep voorop in de mars van het centrale Taksimplein in Istanbul naar het kantoor van de Agos, de zowel Turks- als Armeenstalige krant waarvan Dink hoofdredacteur was.

De leidende protestleus is in vijf jaar niet veranderd: „Wij zijn allemaal Hrant Dink, wij zijn allemaal Armeniërs” Maar er was er ook een bijgekomen: „Moordenaarsstaat, je zult verantwoording afleggen.”

De uitspraak van de rechter is om verschillende redenen problematisch. Veel wijst erop dat de opdrachtgevers banden hadden met mensen binnen onder meer het politieapparaat. Ook zouden verantwoordelijken hebben geweten van de ophanden zijnde moord, maar die niet hebben voorkomen. Die banden konden echter niet worden bewezen. Daardoor daalde het vertrouwen van de nabestaanden in het rechtssysteem.

Verschillende regeringsvertegenwoordigers hebben inmiddels opgeroepen tot geduld, omdat er nog mogelijkheden zijn de daders veroordeeld te krijgen. Bij een hoger beroep bestaat echter de kans dat dan de enige veroordeelde opdrachtgever tot de moord, Yasin Hayal, vrijkomt: voor ongeorganiseerde moord mag het voorarrest maximaal 5 jaar duren.