Een van de stukken die Minnaar in Brussel speelde, staat ook op deze debuut-cd: ”Miroirs” van Ravel. ”Miroirs”, spiegelingen, is een serie van vijf stukken waarin Ravel beelden hoorbaar maakt, alsof ze in rusteloos water gespiegeld zijn. Minnaar speelt deze subtiele stukken geweldig muzikaal. Zijn virtuositeit staat volledig ten dienste van de compositie. Datzelfde geldt voor Ravels ”Sonatine”, een korte driedelige compositie. Het karakter is hier en daar wat archaïsch door het gebruik van kerktoonsoorten, maar niettemin is het een heel modern stuk. En geen misverstand: deze ‘kleine sonate’ is muzikaal noch technisch een niemendalletje.

Dan het openingsstuk, de eerste sonate van Rachmaninoff – meestal gekarakteriseerd als te lang en te moeilijk, een symfonie voor de piano. Voor Minnaar is het echter niet te moeilijk, en zoals hij het speelt, duurt het niet te lang. Hij houdt helemaal grip op de materie en doordat hij net zo doorzichtig speelt als bij Ravel, legt hij de hechte structuur ervan bloot. Waarom wordt dit werk niet vaker gespeeld?

De opname is transparant, soms zelfs iets te direct. Het boekje bevat interessante informatie over werken en uitvoerende. Op naar de volgende cd van Minnaar!

Hannes Minnaar – Sergei Rachmaninoff, Piano Sonata No. 1 – Sonatine & Miroirs, Maurice Ravel; Etcetera (KTC 1432); € 14,99; meer informatie: www.hannesminnaar.com