Hoe is het om koningin te zijn, wilden ze weten, en wat zouden de Oranjes altijd nog eens graag doen? „Jullie denken toch niet dat ik die vraag ga beantwoorden met de pers achter me zittend”, antwoordde prins Willem-Alexander met een lach. Zeilen in een dhow, uitte de koningin als wens. Een dhow is een traditioneel Arabisch zeilscheepje.

De vraag over het koninginneschap vond Beatrix ’moeilijk’, zo zei ze tegen de studenten, die hun vragen duidelijk vooraf hadden ingestudeerd en afgesproken. Het was in elk geval ’heel inspirerend’ en een ’privilege’, maar het had ook zijn moeilijke kanten, aldus de koningin, zonder daar verder op in te gaan. Drie studentes vroegen Máxima en Beatrix hoe het is om als vrouw een hoge positie te hebben. Een gevoelig thema in Oman, waar vrouwen meer mogelijkheden hebben dan in de omringende Arabische landen. „Ik had eigenlijk geen keuze”, aldus de koningin.

„Ik doe het werk dat mijn moeder deed, en mijn grootmoeder en haar vader. Het was een straat met eenrichtingsverkeer.” Ze gaf aan dat haar bestemming al vroeg vastlag. Máxima verwees naar haar eigen burgerbestaan en loopbaan in de New Yorkse bankwereld. „Je moet je kansen pakken”, adviseerde ze de studenten.

Hoewel op dat moment rondom het gezelschap driftig op horloges werd getikt ten teken dat de tijd was verstreken, wilden de jongeren van geen wijken weten. Wat inspireert u?, werd de koningin gevraagd. Na even nadenken kwam het antwoord ’mijn land’, en daarna ’mijn familie’. Prins Willem-Alexander moest uitleggen waarom hij ’Prins van Oranje’ is. Hij kreeg daarbij hulp van zijn moeder. „Met sinaasappelen - oranges in het Engels - heeft het niets te maken”, maakte ze meteen aan alle verwarring een einde.

De studenten wilden nog wel even doorgaan, maar de helikopters die het gezelschap naar het historische fort Nakhal moesten vliegen, stonden al klaar. „We willen dat fort graag zien”, verklaarde Máxima. De excursie was de moeite waard, met traditionele zwaarddansen en een prachtig uitzicht. De koningin liet zich niet verleiden om mee te dansen, maar ze volgde wel Willem-Alexander en Máxima naar een toren voor een groepsfoto. Voor de ambassadeur de gedroomde apotheose van het bezoek.