Als zoon van orgelbouwer Ernst Leeflang en als zwager van Jan Keijzer dook hij in de geschiedenis van 64 jaar orgelbouw, van Leeflang tot Keijzer. Hij kwam op het idee om zes karakteristieke instrumenten van het Leeflang/Keijzerorgelbouwhuis op twee cd’s vast te leggen. De opname is getooid met het devies waarmee Leeflang orgels bouwde: ”Met hoofd, hart & handen”.

Het opus magnum (43 stemmen) van Leeflang verrees in 1952 in Middelharnis. Een echt compromisorgel, dat Paul Kieviet kleurrijk tot klinken brengt. Dat van de rooms-katholieke Sint-Martinuskerk in Twello (1963) is andere koek. Aart Bergwerff tovert de slechts twaalf stemmen om alsof het er dubbel zo veel zijn. Het orgel van de Paaskerk in Amstelveen (1967) is een nieuw ontwerp in de Leeflangdynastie (een asymmetrisch vierkant à la Karel Appel). Cor Ardesch heeft gedacht dat de ”Reeksveranderingen in 4 secties” van Cor Kee daar goed bij passen.

In 1976 is Leeflang in de Apeldoornse Goede Herderkerk weer terug bij het klassieke orgelfront. Wim Diepenhorst past zijn repertoire daarop aan: Scheidemann, Walther en Buxtehude. Stad aan ’t Haringvliet kreeg in 1980 een nieuw orgel in de bestaande kas plus de frontprestant van Proper (1901). Het wordt gedemonstreerd door Rien Donkersloot. Het instrument van de Meentkerk in Huizen (1989) is met zijn Frans-romantische klank een vreemde eend in de Leeflangbijt. Hendrik Jan de Bie toont duidelijk affiniteit met dit eenmalige uitstapje van Jan Keijzer.

De zes orgelmannen spelen op deze cd’s elk op hunne wijs.

‘Met hoofd, hart & handen’ – 64 jaar orgelbouw van Leeflang tot Keijzer; Pieter W. Leeflang (LL 201101); 2-cd; € 27,50; www.pwleeflang.nl