Kolonel Hans van Griensven, die het commando voerde over de Task Force Uruzgan in 2007, zei de discussie in de Tweede Kamer over de status van de missie nooit zo goed begrepen te hebben. Volgens hem ging het steeds om het ontwikkelen van het gebied, maar moest soms de ruimte daarvoor bevochten worden. „Er was geen onderscheid tussen het een of het ander.”

Tijdens hun verblijf in Uruzgan kregen de militairen steeds berichten vanuit Nederland dat met name de linkse oppositiepartijen de werkzaamheden als een vechtmissie zagen. Van Griensven noemde het „vreemd” te ervaren dat er in die discussies niet naar de ervaringen van de commandanten wordt gevraagd. Van Griensven en zijn collega’s gaven maandag wel aan dat de bemoeienis vanuit Den Haag hen niet gehinderd heeft bij de uitvoering van de taken in Uruzgan.

Voorzitter Wim van den Burg van vakbond AFMP constateerde een „verschil tussen de politieke wenselijkheid en de militaire realiteit.” Zijn ervaring is dat militairen er grote moeite mee hadden dat er discussie werd gevoerd over een opbouwmissie in Afghanistan, terwijl zij de poort van hun kamp in Uruzgan uit moesten om te gaan vechten. „Je moet aangeven wat er daadwerkelijk gebeurt”, aldus Van den Burg. „Oorlog voeren zonder vuile handen te maken is sowieso een utopie.” Terugkijkend zei hij trots te zijn op wat Nederland gedurende de periode in Afghanistan heeft bereikt. Er zijn in zijn ogen belangrijke stappen gezet bij de verdere ontwikkeling van Uruzgan.

Het kabinet liet eerder in een eigen evaluatie weten dat de missie zichtbare resultaten heeft gehad, zoals een betere veiligheid, economische ontwikkeling en langzaam beter functionerend bestuur. Nederland had 4 jaar lang de militaire leiding in Uruzgan.