Hugenoten verkochten hoeden, pruiken en horloges
In Frankrijk worden de protestanten in de zestiende eeuw hugenoten genoemd. Waar die naam vandaan komt, is onduidelijk. „Mogelijk is het van oorsprong een katholieke scheldnaam, die vervolgens door protestanten als geuzennaam is overgenomen”, meldt de Bosatlas van de Geschiedenis van Nederland. Een hoofdstuk is gewijd aan de opvang van de hugenoten in Nederland. In 1685 herroept de roomse koning Lodewijk XIV het Edict van Nantes. Hij streeft naar absoluut koningschap en duldt geen andere opvattingen in zijn rijk. Een ware uittocht is het gevolg: zeker 200.000 hugenoten ontvluchten Frankrijk. Van hen wijken er zo’n 35.000 uit naar de Republiek. Ze worden met open armen ontvangen, omdat het merendeel van hen welgesteld en vakbekwaam is.
De meeste hugenoten vestigen zich in het westen, in Amsterdam en ’s-Gravenhage. Ze sluiten zich aan bij bestaande Franstalige kerken, die aan het eind van de zestiende eeuw zijn gesticht door Vlamingen en Walen. Velen beginnen een winkel waar ze luxezaken aanbieden, zoals hoeden, pruiken en horloges. Opmerkelijk veel hugenoten werken in de boekhandel. De hugenoten in den vreemde vormen een hechte gemeenschap: zij houden vast aan eigen gewoonten, wonen bij elkaar, en voeren hun familienaam.
